Cmentarz choleryczny na Krzyżownikach w Poznaniu - nieistniejący cmentarz dla ofiar cholery położony na terenie Krzyżownik w Poznaniu, przy ul. Słupskiej, mniej więcej naprzeciwko posesji pod numerem 95 (lasy zachodniego klina zieleni, niedaleko od wschodniego brzegu jeziora Kierskiego). [źródło: Wikipedia, 3945326]
wyznanie | ekumeniczny |
typ cmentarza | grzebalny |
stan cmentarza | nie istnieje |
[źródło: Wikipedia, 3945326] |
Historia
Był to cmentarz, na którym grzebano ofiary kolejnych fal epidemii cholery nawiedzających Poznań i okolice. Powstał prawdopodobnie około 1831 (pierwotnie był przeznaczony dla mieszkańców Krzyżownik, ci jednak woleli być nadal grzebani w Kiekrzu[[https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP8JHP Opencaching, ''Cmentarz choleryczny - OP8JHP'']]). XIX wiek to czasy, kiedy miasto dotknęło siedem kolejnych fal choroby (1831, 1837, 1848, 1852, 1855, 1866, 1873)[[http://cmentarze-poznania.pl/cmentarze-choleryczne/ Cmentarze Poznania, ''Cmentarze choleryczne'']]. W 1831 epidemię zawlokły do Wielkopolski wojska rosyjskie, które ścigały powstańców listopadowych. Na odległość 22,5 kilometra od miasta rozciągnięto wówczas kordon sanitarny, obejmujący m.in. Krzyżowniki. Opuszczenie terenu było możliwe dopiero po dziesięciodniowej kwarantannie. Krzyżownicki cmentarz choleryczny figurował m.in. na mapach z 1894, 1898, 1936 a nawet na planie Poznania w 1949. Po tym czasie uległ splantowaniu pod szkółkę leśną. Nie pozostał po nim żaden ślad w terenie, poza jedną dość starą sosną, ale nie ma dowodów, by była ona w wieku nekropolii.
Według podziału działek cmentarz mógł mieć kształt kwadratu, o powierzchni ponad 3800 m[. [źródło: Wikipedia, 3945326]]
Inne lokalizacje
W Poznaniu inne lokalizacje cmentarzy cholerycznych to: przy drodze do Swarzędza, na Grochowych Łąkach, na Świętym Marcinie, a także w ogrodzie rodziny Mycielskich przy ulicy Półwiejskiej, gdzie również prowadzono tymczasowy szpital choleryczny. Także na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu Świętego Wojciecha, polana pozbawiona nagrobków u podnóża wzniesienia stanowi pozostałość masowej mogiły ofiar epidemii cholery z lat: 1831, 1837, 1848, 1852, 1855, 1863 i 1873. Innym miejscem pochówku jest też porośnięty drzewami kopiec na terenie fabryki Volkswagena w Antoninku[. [źródło: Wikipedia, 3945326]]