Cmentarz prawosławny w Komarowie-Wsi

Liczba głosów 0

Piękny cmentarz

Liczba internautów, którzy uznali ten cmentarz za jeden z najpiękniejszych polskich cmentarzy wynosi 0. Jeśli Ty również uważasz, że to jeden z najpięknijszych polskich cmentarzy wybierz przycisk Piękny cmentarz i oddaj swój głos. Ranking polskich cmentarzy według liczby głosów jest prezentowany w zakłądce Polskie cmentarze. Zaznacz poniższą opcję jeśli uważasz, że ten cmentarz jest jednym z najpiękniejszych polskich cmentarzy. Twój głos wpłynie na pozycję cmentarza w rankingu najpiękniejszych polskich cmentarzy prezentowanym na stronie. Zamknij

Cmentarz prawosławny w Komarowie-Wsi - nekropolia w Komarowie-Wsi, utworzona na potrzeby miejscowej ludności unickiej w XIX w., użytkowana do końca II wojny światowej. [źródło: Wikipedia, 3691524]

Historia i opis

Data powstania cmentarza nie jest znana. Najprawdopodobniej powstał w XIX w. jeszcze na potrzeby parafii unickiej, a następnie po 1875 r. po erygowaniu nowej parafii prawosławnej, powstałej wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875D. Kawałko, ''Cmentarze...,'' s. 102-103.. Cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną do końca II wojny światowej i wysiedlenia prawosławnych Ukraińców. Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z lat 60. XIX w. Po wojnie, wraz z wysiedleniami, cmentarz został porzucony.

Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii zachowały się w całości lub fragmentach 30 kamiennych i betonowych nagrobków dekorowanych wielostopniowymi gzymsami uskokowymi i kostkowymi, akroterionami, tympanonami, płycinowymi pilasterkami na narożach i ostrołukami. Na cmentarzu występują też rzadkie na wiejskich cmentarzach murowane grobowce, dziś rozbite i splądrowane. Wśród nich wyróżnia się grobowiec z czterostopniowym nagrobkiem z czterema wnękami na płyty inskrypcyjne. Nadstawę zdobi opleciona wokół wić roślinna. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w językach: polskim i cerkiewnosłowiańskim. Na cmentarzu rosną lipy, klony, robinie i jesiony, samosiewy śnieguliczki oraz barwinek i fiołki.

Według miejscowych mieszkańców, na cmentarzu stała cerkiewka cmentarna rozebrana w 1922. Krzysztof Grzesiak wskazuje, że obiekt sakralny rozebrano w 1929. [źródło: Wikipedia, 3691524]