Cmentarz przy ul. Leśnej w Poznaniu

Liczba głosów 0

Piękny cmentarz

Liczba internautów, którzy uznali ten cmentarz za jeden z najpiękniejszych polskich cmentarzy wynosi 0. Jeśli Ty również uważasz, że to jeden z najpięknijszych polskich cmentarzy wybierz przycisk Piękny cmentarz i oddaj swój głos. Ranking polskich cmentarzy według liczby głosów jest prezentowany w zakłądce Polskie cmentarze. Zaznacz poniższą opcję jeśli uważasz, że ten cmentarz jest jednym z najpiękniejszych polskich cmentarzy. Twój głos wpłynie na pozycję cmentarza w rankingu najpiękniejszych polskich cmentarzy prezentowanym na stronie. Zamknij

Cmentarz przy ul. Leśnej (pot. ''Stary cmentarz w Zielińcu''[http://cmentarze-poznania.pl/cmentarz-parafii-sw-ducha-antoninku-ul-lesna/ Cmentarze Poznania - cyfrowe lapidarium'']) - cmentarz w Poznaniu, znajdujący się w Antoninku (Główieniec), przy ul. Leśnej. [źródło: Wikipedia, 4433053]

Historia

Cmentarz parafii Ducha Świętego został założony w 1938 dzięki staraniom Maksymiliana Siwińskiego (jego serce spoczywa w osobnym grobie na cmentarzu). Regularne pochówki rozpoczęły się tu w 1939, ale formowanie parafii zostało przerwane w wyniku niemieckiej agresji na Polskę. Miało to też wpływ na zahamowanie liczby osób grzebanych na cmentarzu.

W 1948 władze miejskie przeznaczyły nekropolię do zamknięcia, co wiązało się z powstaniem pobliskiego cmentarza komunalnego na Miłostowie. Ostatnie pochówki odbyły się w 1950 lub 1951, a oficjalną datą zamknięcia miał być rok 1962. Prośby o restytucję cmentarza (lata 50. i 70. XX wieku) były przez miasto rozpatrywane negatywnie. Na początku lat 80. XX wieku Biuro Planowania Przestrzennego podjęło pomysł reaktywowania cmentarza, ale ostatecznie do tego nie doszło. Niezależnie od statusu prawnego terenu groby są regularnie odwiedzane przez krewnych osób zmarłych.

Księga zgonów parafii Ducha Świętego z lat 1945-1950 wskazuje 95 osób pochowanych w obrębie nekropolii. W latach 60. XX wieku pięć osób ekshumowano na cmentarz miłostowski.

Uczniowie i nauczyciele nieodległej Szkoły im. Dezyderego Chłapowskiego (Antoninek), tradycyjnie sprzątają teren cmentarza przed dniem Wszystkich Świętych. [źródło: Wikipedia, 4433053]

Architektura

Cmentarz zajmuje teren płaski (piaski luźne), porośnięty sosnami (samosiew) i ma powierzchnię około jednego hektara, jednak groby pokrywają około 0,6 hektara ziemi. Długość ścieżek wynosi 200 metrów. Wody gruntowe znajdują się na głębokości czterech metrów, a cmentarz posiadał dawniej jedną kopaną studnię. Teren nie jest ogrodzony z wyjątkiem okolic głównego wejścia, gdzie znajduje się kilka słupów z klinkieru i odcinki siatki parkanowej. Od reszty miasta teren odcięty jest dwupasmową ulicą Warszawską i węzłem Antoninek.

[źródło: Wikipedia, 4433053]

Mogiły

Zachowanych jest kilkadziesiąt mogił[http://poznan.naszemiasto.pl/artykul/zapomniany-cmentarzyk-w-antoninku,3214069,art,t,id,tm.html Nasze Miasto Poznań, ''Zapomniany cmentarzyk w Antoninku''], głównie ziemnych i trochę betonowych oraz kamiennych. W centrum stoi drewniany krzyż. Nadreprezentowana jest znacząco liczba nagrobków dziecięcych. Na cmentarzu spoczywają ofiary bitwy o Poznań z 1945. Ku pamięci Kazimierza Hepkowskiego i jego żony istniała tablica informującą, że Jadwiga Hepkowska zginęła w rejonie cmentarza w ostatnich dniach walk. Nekropolia jest także miejscem spoczynku repatriantów z Kresów Wschodnich i Westfalii. Były to osoby zmarłe podczas podróży na pobliskiej stacji Poznań Antoninek. Od maja do sierpnia 1945 funkcjonował tam punkt przeładunkowy repatriantów z podążających na Ziemie Odzyskane (docierał do tej stacji szeroki tor)Marian Walczak, ''Migracje ludności w Wielkopolsce w latach 1945-1950'', UAM, Poznań, 2005, s.94, .

Na cmentarzu spoczywa Franciszek Mańkowski, poseł na Sejm Ustawodawczy (1947). [źródło: Wikipedia, 4433053]