Wykształcenie.
Ukończył studia z zakresu komunikacji społecznej na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Studiował także prawo i filologię polską. Podczas studiów odbywał praktyki robotnicze w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Tychach.
Aktywność od rozpoczęcia kariery zawodowej do 2015.
Pracę dziennikarską rozpoczął w 1991 w Radiu Katowice. Wcześniej przez kilka lat współtworzył program Studenckiego Radia EGIDA działającego w domach studenta Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w dzielnicy Ligota. W wieku 24 lat został dyrektorem i redaktorem naczelnym katowickiego radia TOP FM, należącego do NSZZ Solidarność.
W latach 1993-2006 pracował w Telewizji Polskiej. Swoją pracę w telewizji zaczął od współpracy z TVP Katowice, gdzie przeprowadzał wywiady z politykami w programie ''Obserwatorium''. Później aż do 2002 był prowadzącym lokalny program informacyjny TVP Katowice - ''Aktualności''. W 1996 zadebiutował na antenie ogólnopolskiej, gdzie został prowadzącym programy publicystyczne w TV Polonia takich jak: ''Studio parlamentarne'' oraz ''Przegląd publicystyczny''. We wrześniu 1998 został prowadzącym wtorkowego wydania programu publicystycznego ''W centrum uwagi'', przekształconego w październiku 1999 w ''Monitor Wiadomości''. Program ten prowadził do listopada 2000. Od 15 marca 2001 do 7 lutego 2006 był prezenterem głównego wydania ''Wiadomości'' w TVP1. W tym czasie prowadził także programy publicystyczne w TVP1 takie jak: ''Forum'' (z przerwami do listopada 2004), ''Gość Jedynki'' (do sierpnia 2004) oraz autorską ''Debatę'' (od września 2004 do 8 lutego 2006). Równolegle przez wiele lat był gospodarzem wszystkich wieczorów wyborczych i referendalnych w TVP1.
Od 29 lipca 2003 do 2 września 2005 współpracował z Radiową Trójką, gdzie na przemian z Jolantą Pieńkowską prowadził ''Salon polityczny Trójki''. Od 5 września 2005 do 15 czerwca 2007 współpracował z RMF FM, gdzie na przemian z Konradem Piaseckim prowadził ''Kontrwywiad RMF FM''.Od 1 maja 2006 do 10 marca 2015 był redaktorem naczelnym i prowadzącym ''Faktów'' w TVN, ostatni raz występując w programie 5 lutego 2015. Od 5 maja 2008 do 12 lutego 2015 prowadził także rozmowy z politykami nadawane bezpośrednio po serwisie informacyjnym w programie ''Fakty po Faktach'' w TVN24.
Od marca do listopada 2012 był felietonistą tygodnika Wprost.
Był jedną ze 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu według danych magazynu Forbes Polska; jego wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 421,5 tys. zł w 2006 (10. miejsce), 642 tys. zł w 2007 (3. miejsce), 541 tys. zł w 2008 (7. miejsce), 537,5 tys. zł w 2010 (17. miejsce), 543 tys. zł w 2012 (17. miejsce) i 271 429 zł w 2014 (50. miejsce).
Artykuł we Wprost.
W lutym 2015 artykuł w tygodniku Wprost pt. ''Ciemna strona Kamila Durczoka'' opowiada o apartamencie na warszawskim Mokotowie. W styczniu 2015 właściciel mieszkania, podczas próby uzyskania niezrealizowanych opłat za wynajem, zastał w nim Kamila Durczoka. Dziennikarz ''Faktów'' był zamknięty w apartamencie i nie chciał wpuścić właściciela. Kilka tygodni po opisanym wydarzeniu dziennikarze Wprost w mieszkaniu znaleźli biały proszek.
We wcześniejszym artykule Wprost pt. ''Ukryta prawda'' poruszony został temat mobbingu i molestowania seksualnego w jednej z dużych stacji telewizyjnych, a internauci szybko powiązali ten tekst z osobą Durczoka. W związku z tym 13 lutego 2015 powołano w TVN komisję zbadania zarzutów dotyczących mobbingu i molestowania, mającą na celu zbadanie sprawy. Poza tym 17 lutego kontrolę w TVN rozpoczęła Państwowa Inspekcja Pracy. Durczok zaprzeczył oskarżeniom dotyczącym molestowania: {{Cytat
|treść = Nigdy nie molestowałem żadnej kobiety. Czym innym jest styl zarządzania. Ja jestem cholerykiem, czasem wybuchałem w pracy.
}}
10 marca 2015 stacja TVN rozstała się z Kamilem Durczokiem za porozumieniem stron.
Aktywność od 2016.
Po odejściu z TVN do września 2016 Durczoka obowiązywał zakaz konkurencji. Na początku kwietnia 2016 Durczok zarejestrował spółkę Coal Minders, która w sierpniu tego samego roku zaczęła poszukiwać dziennikarzy. 3 października 2016 spółka uruchomiła górnośląski portal Silesion.pl. Serwis zniknął z sieci pod koniec kwietnia 2019 roku po informacjach o problemach z regulowaniem zobowiązań.
20 października 2016 rozpoczął współpracę z Polsat News, gdzie prowadził program ''Brutalna prawda, Durczok ujawnia'', który jesienią 2017 zmienił nazwę na ''Durczokracja''. Ostatni program wyemitowano 14 grudnia 2017, nie wrócił na antenę wiosną 2018.
Konflikt z prawem.
26 lipca 2019, będąc pod wpływem alkoholu, spowodował kolizję na autostradzie A1 w okolicy Piotrkowa Trybunalskiego. Usłyszał w związku z tym zarzuty: prowadzenia samochodu w stanie nietrzeźwości oraz spowodowania niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym, zagrożone łączną karą pozbawienia wolności do lat 12. Durczok przyznał się tylko do pierwszego zarzutu. Sąd nie przychylił się do wniosku prokuratury o jego tymczasowe aresztowanie, stosując w zamian dozór policyjny i zakaz opuszczania kraju. 30 marca 2021 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim skazał Durczoka na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na dwa lata, wpłatę 3000 złotych grzywny i 30 000 złotych na Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym, a także zakaz prowadzenia pojazdów przez pięć lat.
Był synem Krystiana Durczoka (1946-2016). Rodzina dziennikarza od strony ojca pochodzi z Radlina w powiecie wodzisławskim. Miał brata Dominika.
W latach 1995-2017 jego żoną była Marianna Dufek, dziennikarka w TVP3 Katowice, z którą miał syna, Kamila (ur. 1997, zdecydował się na zmianę nazwiska). W latach 2017-2019 jego partnerką życiową była blogerka Julia Oleś, która była także zastępczynią Durczoka w redakcji jego serwisu internetowego Silesion.pl (2016-2018). Był kibicem Ruchu Chorzów.
W 2003 przeszedł chorobę nowotworową. W 2020 przyznał, że cierpiał na chorobę alkoholową i depresję. W 2021 został skazany za spowodowanie wypadku pod wpływem alkoholu.
Zmarł 16 listopada 2021 w wyniku krwotoku w szpitalu w Katowicach.
{{Kolumna-podział|2|
* 2000 - Grand Press (Dziennikarz Roku) miesięcznika Press
* 2001 - Wiktor Publiczności za rok 2000
* 2002
** Telekamera w kategorii ''Informacje'' wspólnie z Tomaszem Lisem
** Złoty Krzyż Zasługi
* 2003
** Telekamera w kategorii ''Publicystyka''
** nagroda Prezesa TVP Gwiazda Telewizji Polskiej
* 2004
** Wiktor Publiczności za rok 2003
** nagroda Fundacji im. Ksawerego i Mieczysława Pruszyńskich
* 2005 - Wiktor Publiczności oraz Wiktor dla najwyżej cenionego dziennikarza, komentatora, publicysty roku 2004
* 2006
** Telekamera w kategorii ''Informacje''
** Wiktor Publiczności za rok 2005
* 2007
** Telekamera w kategorii ''Informacje''
** MediaTor w kategorii ''AuTORytet''
* 2008 - Złota Telekamera w kategorii ''Informacje''
* 2011 - Platynowy Laur Umiejętności i Kompetencji za 2010 rok w kategorii ''Pro Publico Bono''
}}