Rodzina Krystyny Sienkiewicz pochodziła z okolic Grodna. Jej rodzice nie przeżyli II wojny światowej - ojciec został zamordowany w obozie koncentracyjnym Oranienburg, a matka zmarła na skutek choroby. Po zakończeniu wojny, Krystynę i jej brata Ryszarda odnalazła stryjeczna siostra ich ojca. Ciotka zabrała ją do Szczytna, a jej brat został w łódzkim sierocińcu.

Od najmłodszych lat była uzdolniona humanistycznie. Już jako czteroletnia dziewczynka potrafiła czytać i pisać. Na scenie zadebiutowała przez zbieg okoliczności. Studiując na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, 1 września 1955 zastąpiła chorą koleżankę w Studenckim Teatrze Satyryków (STS). Krzysztof Teodor Toeplitz napisał wtedy o niej: różowe zjawisko STS-u. W 1957 ukończyła studia plastyczne i została zaangażowana jako aktorka do STS-u. Rok później zadebiutowała na dużym ekranie w dramacie Wojciecha Jerzego Hasa ''Pożegnania'' (1958) u boku Tadeusza Janczara. W komedii sensacyjnej Jana Batorego ''Lekarstwo na miłość'' (1965) zagrała Jankę, przyjaciółkę Joanny (Kalina Jędrusik), w komedii wojennej ''Rzeczpospolita babska'' (1969) wystąpiła w roli szeregowego Anieli. W serialu ''Rodzina Leśniewskich'' (1978) wcieliła się w rolę matki, Jadwigi Leśniewskiej. W serialu ''Rozalka Olaboga'' pojawiła się jako nauczycielka Bożkowa, mama tytułowej bohaterki.

Występowała w teatrach warszawskich: Ateneum im. Stefana Jaracza (1964-1970), Rozmaitości (1973), Syrena (1975-1984, 2000, 2004), Komedia (1988, 1994), Scena Prezentacje (1994-1995), Na Woli (1995), Rampa na Targówku (2006-2008) oraz Teatrze Polskim w Poznaniu (1985).

W latach 1958-1966 pojawiała się w programie ''Kabaret Starszych Panów''. W 1971 otrzymała Nagrodę Specjalną Jury na IX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 70. przez pewien czas towarzyszyła Andrzejowi Zaorskiemu w prowadzeniu programu ''Studio Gama''. Była jedną z gwiazd programów kabaretowych ''Olgi Lipińskiej'', począwszy od cyklu ''Gallux Show'' (m.in. w duecie z Barbarą Wrzesińską jako ''Siostry Sisters'') poprzez kolejne edycje programów ''Właśnie leci kabarecik'' i ''Kurtyna w górę''. W słuchowisku radiowym ''Rodzina Poszepszyńskich'' Jacka Janczarskiego i Macieja Zembatego często odgrywała rolę panny Ingi, sąsiadki tytułowej rodziny. W 1996 odebrała Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady ''Prometeusz''.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 października 2003 ''za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju studenckiego ruchu kulturalnego'' została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2007 z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego odebrała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

W 2004 w wyniku krwotoku przedsiatkowego obu oczu utraciła 85% wzroku, ale mimo to nie przerwała swojej pracy zawodowej. Później, dzięki terapii prof. Ariadny Gierek-Łapińskiej stan jej wzroku znacznie się poprawił.

W październiku 2015 nakładem Wydawnictwa Marginesy ukazała się biografia Krystyny Sienkiewicz autorstwa Grzegorza Ćwiertniewicza, ''Krystyna Sienkiewicz. Różowe zjawisko''.

W 2014 doznała udaru mózgu, a rok później zdiagnozowano u niej czerniaka oka. Zmarła 12 lutego 2017 w jednym z warszawskich szpitali na skutek komplikacji spowodowanych infekcją układu oddechowego. Została pochowana 21 lutego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach i zgodnie z jej wolą, uroczystości te miały charakter świecki.

Pierwszym mężem aktorki był piosenkarz Włodzimierz Rylski, drugim Andrzej Przyłubski, z którym miała adoptowaną córkę Julię. Bratankiem Krystyny Sienkiewicz jest lekarz i muzyk Kuba Sienkiewicz.

Brak wpisów w Księdze Wpisów.