Nazwisko ojca i jego zostało zmienione w roku 1953; pierwotnie zapisywane było jako ''Kohlberger''. Absolwent IX LO w Gdańsku.

Warszawską PWST ukończył w 1972; debiutował na deskach Teatru Śląskiego. Po okresie górnośląskim zaangażował się w Teatrze Narodowym w Warszawie, gdzie grał m.in. w Dziadach, Wacława dziejach i Weselu.

Jako reżyser wystawił Krakowiaków i górali (Opera Wrocławska, później Teatr Wielki w Poznaniu), Nędzę uszczęśliwioną (również Teatr Wielki w Poznaniu), Żołnierza królowej Madagaskaru (Opera Szczecińska) oraz Królewnę Śnieżkę i siedmiu krasnoludków.

Współpracował także z Teatrem Polskiego Radia jako aktor i reżyser. Zapisał się w pamięci słuchaczy Programu 1 Polskiego Radia recytując wiersze w ramach cyklu ''Strofy dla ciebie''. Za swoją działalność radiową został nagrodzony przez Polskie Radio Złotym Mikrofonem oraz Wielkim Splendorem (zob. niżej sekcję Nagrody).

Wyreżyserował album muzyczny dla dzieci pt. ''Bajki Natalki'' (wyd. 1988) - płytę, która jako pierwsza w historii polskiej fonografii zdobyła status platynowej.

W jego ocenie jednym z najważniejszych zadań aktorskich w jego karierze było powierzenie mu przez Telewizję TVN przeczytania testamentu papieża Jana Pawła II w czasie żałoby po jego śmierci w kwietniu 2005. Wystąpił także jako narrator i solista u boku Krystyny Tkacz, Beaty Rybotyckiej i Krzysztofa Gosztyły w Mszy Polskiej H.F. Tabęckiego, do słów ks. Twardowskiego.
Był jednym z bohaterów książki Odnaleźć dobro (autor Marzanna Graff), w której opowiadał w formie pamiętnika o swoim osobistym spotkaniu z prawdziwym dobrem tkwiącym w człowieku.
Znany był z m.in. z ról w ''Romeo i Julii'', ''Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny'', ''Kornblumenblau'' oraz ''Najdłuższej wojnie nowoczesnej Europy''.

Choroba i śmierć.
Krzysztof Kolberger przez wiele lat zmagał się z rakiem nerki. Był honorowym przewodniczącym Stowarzyszenia Chorych na Raka Nerki oraz członkiem Honorowego Komitetu Rozwoju Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli. Aktora dwukrotnie operowano, co - jak sam twierdził - w istotny sposób zmieniło jego podejście do życia i do wykonywanego zawodu, w tym wpłynęło na podjęcie się przez niego - prócz grania na scenie - także reżyserowania. Mówi o tym opublikowana przez Edycję św. Pawła w 2007 roku książka-wywiad pt. Przypadek nie-przypadek. Rozmowa między wierszami księdza Jana Twardowskiego. Po latach walki z nowotworem, zmarł 7 stycznia 2011 roku. Bezpośrednią przyczyną śmierci była niewydolność krążenia.

Pogrzeb.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 13 stycznia 2011 roku, w kościele św. Karola Boromeusza na warszawskich Powązkach, następnie tamże na Cmentarzu Powązkowskim Krzysztof Kolberger został pochowany. Podczas ceremonii na cmentarzu, przy grobie Krzysztofa Kolbergera odtworzono nagranie Leonarda Cohena - ''Dance Me to the End of Love''.

Skwer Krzysztofa Kolbergera.
26 czerwca 2012 roku w gdańskiej dzielnicy Strzyża otwarto skwer jego imienia, nieopodal domu, w którym mieszkał.

Szkoła im. Krzysztofa Kolbergera.
21 stycznia 2015 absolwent IX Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku Krzysztof Kolberger został patronem tej szkoły.

Były mąż aktorki Anny Romantowskiej. Ojciec Julii Kolberger.