Absolwent VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Władysława IV na warszawskiej Pradze (maturę zdał na tajnych kompletach w 1944). Po wojnie, w latach 1945-1948, studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (SGPiS) w Warszawie.
W 1944 stenograf i depeszowiec "Życia Warszawy". W latach 1945-1948 depeszowiec w Agencji Prasowo-Informacyjnej i w "Wieczorze Warszawy". W latach 1949-1950 publicysta zagraniczny "Rzeczpospolitej". Od 1950 pracował jako korespondent "Trybuny Ludu". Był dwukrotnie jej stałym korespondentem akredytowanym przy Białym Domu w Waszyngtonie, w latach 1960-1967 i 1985-1990 oraz dwukrotnie - przy Hotelu Matignon (siedzibie premiera Francji) w Paryżu. Był także stałym korespondentem w Sztokholmie, obejmującym swą działalnością całą Skandynawię.
W 1956 roku wstąpił do PZPR.
W 1984 Stefan Kisielewski umieścił go na tzw. "Liście Kisiela". Przed 1989 razem z Karolem Szyndzielorzem był stałym komentatorem spraw związanych z polityką zagraniczną w polskiej telewizji. Po roku 1989 pisał regularnie do wielu czasopism: był między innymi stałym felietonistą tygodnika "Rynki Zagraniczne", jego teksty publikował naczelny organ OPZZ: Nowy Tygodnik Popularny oraz pismo społeczno-samorządowe "Mieszkaniec", na łamach którego pisał ''Światowe uwagi chłopaka z Pragi''.
Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy-Podróżników "Globtroter".
Wystąpił w serialu TV "Gwiazdy tamtych lat" (1993-1994).
Zygmunt Broniarek zmarł nad ranem, 16 marca 2012, w warszawskim Wojskowym Instytucie Medycznym. 29 marca 2012 został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Rzymskokatolickim na Woli.
