Jego rodzicami byli Bronisław Karol (1919-2001) i Elżbieta Smoleń (1926-1980).
Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Bielsku-Białej. Absolwent Akademii Rolniczej (Wydział Zootechniki) w Krakowie z 1975
W 1970 ożenił się z Teresą (ur. 13 sierpnia 1950, zm. 1 marca 1991). Mieli trzech synów: Macieja (ur. 1973), Piotra (ur. 1974, zm. 1990) i Bartosza (ur. 1979).
Za namową Zenona Laskowika przeniósł się do Poznania i występował przez 7 lat w poznańskim kabarecie Tey. Na festiwalu w Opolu w 1981 otrzymał tytuł Mister Obiektywu. W połowie lat 80. w duecie z Krzysztofem Krawczykiem nagrał kilka humorystycznych piosenek (Mężczyzna po czterdziestce, Dziewczyny, które mam na myśli do melodii przeboju Willie Nelsona i Julio Iglesiasa ''To all the girls I loved before'' z 1984). W 1987 wraz z Krzysztofem Jaślarem przygotował komedię antyczną Wykopaliska, w której zagrał obok Andrzeja Zaorskiego. Współpracował również z kabaretem Długi.
Cenzura komunistyczna.
Twórczość satyryczna Bohdana Smolenia jak również informacje na jego temat takie jak artykuły, recenzje, omówienia twórczości podlegały cenzurze komunistycznej. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o peerelowskiej cenzurze publikuje poufną informacje na ten temat zamieszczoną w biuletynie przeznaczonym dla cenzorów z grudnia 1974 roku Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Informował on o ingerencji cenzorskiej: H. Cyganik - po kolejnym spektaklu Kabaretu pod Budą w Krakowie - spisał monolog Bohdana Smolenia - głównego i charakterystycznego aktora tego kabaretu, który opublikowano w ITD (nr 49) pt. Monolog za kulisami. (W kilku fragmentach dokonano skreśleń - uwaga wydawcy).
Okres po upadku PRL.
Prowadził z żoną Teresą sklep zoologiczny w Poznaniu. W 1990 Piotr, jeden z jego trzech synów, powiesił się. W 1991 samobójstwo popełniła żona artysty. Po tych wydarzeniach wpadł w depresję i wycofał się na kilka lat z życia publicznego.
Wraz ze Sławomirem Sokołowskim oraz Aldoną Dąbrowską w latach 1995-1997 nagrał trzy humorystyczne płyty, utrzymane w stylu disco polo. Piosenki te były emitowane wówczas w programie ''Disco Relax''. Ostatni Kabaret Bohdana Smolenia ukształtował się w latach 1992-1995. W jego skład, oprócz założyciela, wchodzili: Grzegorz Rekliński, Józef Romek i Marcin Samolczyk. Z programem Nowy Rząd - Stara Bida odwiedzali różne miejsca w kraju i za granicą, dając występy dla każdego rodzaju publiczności.
W latach 1999-2015 występował w sitcomie ''Świat według Kiepskich'', w którym wcielał się w postać Listonosza Edzia
W 2004 przeprowadził się do Baranówka koło Mosiny.
W roku 2007 założył fundację pod nazwą Fundacja Stworzenia Pana Smolenia, która zajmuje się hipoterapią dla dzieci.
Zawiesił działalność kabaretową ze względu na zły stan zdrowia. W dużej mierze przyczynił się do niego skrajny nikotynizm (artysta przyznał, że palił od młodości kilka paczek papierosów dziennie). Na początku 2008 przeszedł przewlekłe zapalenie płuc. Lekarze podejrzewali również gruźlicę. W grudniu 2008 aktor przeszedł lewostronny wylew. 26 stycznia 2010, tuż po zakończeniu zdjęć do kolejnego sezonu ''Świata według Kiepskich'' doznał zawału serca w pokoju hotelowym i trafił do jednego z wrocławskich szpitali, gdzie wykonano mu koronarografię. Aktorowi wszczepiono rozrusznik serca. W październiku tego samego roku artysta przeszedł kolejny, nierozległy wylew. W lutym 2015 trafił do szpitala z powodu infekcji wirusowej i problemów z oddychaniem. Miesiąc później został ponownie hospitalizowany po tym, jak doznał trzeciego wylewu, po którym został sparaliżowany i praktycznie stracił mowę. Od tej pory poruszał się na wózku inwalidzkim. Zaprzestał wtedy występów gościnnych w serialu ''Świat według Kiepskich''.
29 lutego 2016 w Teatrze Kamienica odbył się koncert charytatywny na rzecz Bohdana Smolenia. Zebrane pieniądze zostały przeznaczone na rehabilitację artysty. Zaplanowano również podobne koncerty, m.in. we Wrocławiu i Krakowie. Od marca 2016 aktor przebywał w bydgoskim ośrodku rehabilitacyjnym dla osób po udarach. W kwietniu 2016 w szpitalu w Bydgoszczy przeszedł kolejny udar, po którym ponownie stracił mowę i doznał paraliżu.
Pomimo pogarszającego się stanu zdrowia, nie udało mu się zerwać z nałogiem nikotynowym. Zmarł 15 grudnia 2016 w poznańskim szpitalu
