Dzieciństwo i wczesna młodość.
Laureat olimpiady historycznej, planował studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, co uniemożliwiła decyzja ówczesnego ministra szkolnictwa wyższego. Ostatecznie w październiku 1979 rozpoczął studia na Wydziale Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie.
Lata 80. XX wieku.
Po strajkach Sierpnia 1980 i powstaniu ''Solidarności'' był inicjatorem powołania niezależnej organizacji studenckiej w Olsztynie. W dniach 18-19 października 1980 r. uczestniczył w zjeździe założycielskim w Warszawie. Jako delegat olsztyńskiej WSP wchodził w skład Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego i to wedle jego pomysłu nowa, opozycyjna wobec władz komunistycznych, organizacja młodzieżowa przyjęła nazwę: Niezależne Zrzeszenie Studentów[[http://www.jerzynecio.eu/sportowcy-i-olimpijczyk-trening-na-esbeckich-warunkach Jerzy Necio Sportowcy i Olimpijczyk- trening na esbeckich warunkach] Debata luty 2010].
Stan wojenny (1981-1983).
W 1981 był jednym z głównych organizatorów strajków studenckich na WSP - w dniach: 25-27 lutego i 23 listopada - 11 grudnia 1981. Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został internowany w Białołęce i bezpośrednio po tym relegowany z uczelni. Po stanie wojennym wyjechał do USA, kształcił się w The Culinary Institute of America.
Gospodarz programów kulinarnych.
Był autorem kilku książek kucharskich, w tym ''Kuchni polskiej. Kuchni Rzeczypospolitej wielu narodów''. Należał do Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W telewizji prowadził programy kulinarne: ''Niebo w gębie'' w WOT, ''Gotuj z Kuroniem'' i ''Kuroń raz'' w TVN oraz teleturniej kulinarny ''Graj z Kuroniem'' w TVP1. W 1998 został uhonorowany nagrodą Wiktora.
Życie prywatne.
Miał żonę Joannę i czworo dzieci: Jana, Jakuba, Kacpra i Grażynę.
Śmierć i pogrzeb.
Zmarł nagle 25 grudnia 2008 w swoim domu w Izabelinie koło Warszawy z powodu ciężkiej niewydolności krążenia. 7 stycznia 2009 został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W dniu pogrzebu za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz za zaangażowanie w kształtowanie społecznych postaw Polaków został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.