Dzieciństwo i młodość.
Urodziła się w Kononowce w guberni połtawskiej, w czasie ucieczki rodziców przed ofensywą państw centralnych. Po I wojnie światowej, w wieku 2,5 lat, zamieszkała w Łomży, gdzie skończyła gimnazjum żeńskie im. Marii Konopnickiej. Mieszkała w Łomży przez prawie cały okres dwudziestolecia międzywojennego, a przez całe życie była silnie związana z miastem i jego środowiskiem kulturalnym.
Kariera artystyczna.
W 1939 ukończyła studia na Wydziale Filologii Romańskiej Uniwersytetu Warszawskiego (gdy zdobywała absolutorium, etap pisania pracy magisterskiej przerwał wybuch wojny) oraz Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie, w tym samym roku debiutowała jako aktorka. Wybuch wojny uniemożliwił jej też wyjazd do Francji na stypendium. Współpracowała z Teatrem Polskim Pohulanka w Wilnie w okresie wojennym, po 1945 była związana z zespołami teatrów; Dramatycznego w Białymstoku, Kameralnego w Łodzi, Współczesnego w Warszawie i Państwowego Teatru Syrena w Warszawie. W 1977 przeszła na emeryturę, ale kontynuowała występy, zarówno teatralne i estradowe, jak i telewizyjne. Występowała także poza Polską.
Pierwszy jej kabaretowy epizod w krakowskim Kabarecie Siedem kotów w 1947 okazał się dla niej szczęśliwy: poznała Bogdana Brzezińskiego, który obiecał napisać dla niej coś specjalnego. Kilka lat później stworzył postać Dziuni Pietrusińskiej komentującej rzeczywistość sąsiedzką i ogólnospołeczną z pozycji paniusi miejsko-wiejskiej z dość poważnie zmąconym poczuciem własnych korzeni - jak scharakteryzował postać jej autor. Tę rolę Bielicka odgrywała przed publicznością i słuchaczami radiowego ''Podwieczorku przy mikrofonie'' przez 25 lat.
Zdzisław Gozdawa i Wacław Stępień z Teatru Syrena w Warszawie nazwali jej charakterystyczny głos najpiękniejszą chrypką świata
Wystąpiła też w ponad 20 filmach kinowych i telewizyjnych. Nie powierzano jej jednak w nich nigdy ról pierwszoplanowych, {{fakt|głównie z powodu głosu, który - ceniony na estradzie - w filmie często był przeszkodą|data=2015-07}}. Zagrała m.in. w serialach: ''Wojna domowa'', ''Palce lizać'', ''Badziewiakowie'', wcześniej także w filmach fabularnych: ''Zakazane piosenki'', ''Celuloza'', ''Cafe pod Minogą'', ''Małżeństwo z rozsądku'', ''Piekło i niebo'' i słynną ciotunię w ''Panu Wołodyjowskim'' (1969). W Wojnie domowej pojawiła się w 10 odcinku, kiedy wycieczka stanęła przy bloku, zagrała zirytowaną lokatorkę, do której zadzwonił domofonem przewodnik wycieczki (Jacek Fedorowicz).
W 15 odcinku (''Siła wyobraźni'') zagrała masażystkę, która przychodziła do pani Jankowskiej do domu. W 2006 na ekrany kin wszedł film pt.: ''Ja wam pokażę!'', w którym zagrała rolę ciotki Judyty.
W 2002 roku nagrała płytę pt. ''Kazali mi śpiewać''.
1 marca 2006 wzięła udział w nagraniu programu ''Szymon Majewski Show'', w którym żartobliwie powiedziała Dzisiejszy wieczór będzie pod nazwą: Bawcie się dzieci, nim babcia odleci. Był to jej ostatni telewizyjny występ. Za pracę artystyczną otrzymała wiele odznaczeń i nagród.
Od 2007 roku organizowany jest w Łomży, w Centrum Katolickim im. Jana Pawła II, coroczny Konkurs Krasomówczy im. Hanki Bielickiej pod hasłem: Radość spod kapelusza, którego najważniejszym celem jest szerzenie zamiłowania do języka ojczystego i dbałość o czystość mowy polskiej. Wśród repertuarów wybieranych przez uczestników, prym wiodą monologi Hanki Bielickiej.
9 listopada to data urodzin Hanki Bielickiej oraz data powstania Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego. W drugą rocznicę śmierci artystki została odsłonięta pamiątkowa tablica na ścianie domu przy ul. Śniadeckich 18, ufundowana przez redakcję Kuriera. W domu przy ul. Śniadeckich Hanka Bielicka mieszkała 37 lat.
Śmierć i pogrzeb.
9 marca 2006 przed południem przeszła w szpitalu przy ul. Stefana Banacha w Warszawie operację tętniaka aorty, po której o godzinie 16:15 tego samego dnia zmarła. Nazajutrz, 10 marca, polski Sejm uczcił jej pamięć minutą ciszy.
Pogrzeb artystki odbył się 16 marca. Została pochowana na warszawskich Starych Powązkach w grobowcu rodzinnym Bielickich.
Zgodnie z życzeniem artystki w ostatniej drodze towarzyszył jej przyjaciel ze Związku Artystów Scen Polskich (ZASP), Zbigniew Korpolewski, który pisał dla Bielickiej satyryczne monologi. Wśród żegnających Bielicką byli także m.in. aktorzy Krzysztof Kolberger, Emilia Krakowska, Roman Kłosowski, satyryk i artysta kabaretowy Tadeusz Ross oraz żona prezydenta Polski Maria Kaczyńska.
Życie prywatne.
Była pierwszą żoną aktora Jerzego Duszyńskiego. Małżeństwo było bezdzietne i zakończyło się rozwodem.
; Obsada aktorska
* 1946: Zakazane piosenki śpiewaczka uliczna
* 1946: Dwie godziny sąsiadka Marty
* 1947: Jasne łany Klechna, żona Klechy, siostra Stachy Sarnowej
* 1948: Powrót kelnerka Zosia
* 1950: Dwie brygady aktorka Sarnecka grająca Karhanową
* 1951: Pierwsze dni Plewina
* 1953: Sprawa do załatwienia handlarka, pasażerka wagonu sypialnego
* 1954: Domek z kart prezeska
* 1953: Celuloza Szamotulska, gospodyni Szczęsnego
* 1954: Autobus odjeżdża 6.20 Lucyna, kierowniczka hotelu robotniczego
* 1955: Irena do domu! Kwiatkowska
* 1958: Zadzwońcie do mojej żony Elżbieta Rybińska, szefowa Ireny
* 1959: Cafe pod Minogą Apolonia Karaluch, służąca volksdeutscha
* 1962: Gangsterzy i filantropi żona Kowalskiego (cz. 2)
* 1962: Dom bez okien akrobatka parterowa Korolkiewiczowa
* 1965: Perły i dukaty wczasowiczka Hanka
* 1966: Wojna domowa masażystka Kowalska (odc. 15)
* 1966: Piekło i niebo druga żona Franciszka
* 1966: Niewiarygodne przygody Marka Piegusa Pajkertowa, matka Cześka (odc. 5)
* 1966: Małżeństwo z rozsądku Burczykowa, matka Joanny
* 1967: Kiedy miłość była zbrodnią listonoszka
* 1969: Pan Wołodyjowski stolnikowa Makowiecka, siostra Wołodyjowskiego
* 1999: Palce lizać ciotka Celina
* 1999: Badziewiakowie ciocia (odc. 5)
* 2000: Sukces Maria Stafford
* 2006: Ja wam pokażę! Hania, ciotka Judyty
; Polski dubbing
* 1951: Alicja w krainie czarów ptaszek
