Wczesne lata.
Aretha Louise Franklin urodziła się w Memphis w Tennessee jako córka Barbary Vernice Franklin (z domu Siggers; 1917-1952), pianistki i wokalistki, i Clarencea LaVaughna C. L. Franklina (z domu Walker; 1915-1984), baptystycznego kaznodziei i obrońcy praw człowieka z Shelby. Miała dwie siostry - Ermę i Carolyn oraz brata Cecila. W 1944, kiedy miała dwa lata wraz z rodziną przeprowadziła się do Buffalo. Przed jej piątymi urodzinami, w 1946 na stałe przeniosła się z rodzicami do Detroit, gdzie jej ojciec został pastorem w New Bethel Baptist Church. W 1948 małżeństwo jej rodziców ostatecznie rozpadło się. Miała 10 lat gdy jej matka zmarła na atak serca. Arethę wychowywała głównie babcia. Miała muzyczne pasje. Śpiewała w chórze kościelnym, w kościele, w którym jej ojciec był pastorem. Sama, ze słuchu, nauczyła się grać na fortepianie. W kościele prowadzonym przez jej ojca poznała wokalistki gospel takie jak Albertina Walker, Mahalia Jackson i Clara Ward.
Kariera.
Mając 14 lat, zaczęła nagrywać piosenki w profesjonalnym studiu. W wieku 19 lat podpisała swój pierwszy kontrakt z wytwórnią CBS. Śpiewała głównie gospel, koncertowała na środkowym wschodzie USA. Szerszy rozgłos przyniosły jej piosenki jazzowe z elementami popu: Operation Heartbreak, Won't Be Long, Rock-A-Bye Your Baby with a Dixie Melody i Runnin Out of Fools[.]
Sława przyszła wraz z nowym kontraktem z Atlantic Records. W latach 60. XX wieku wylansowała takie przeboje jak Respect, I Never Loved a Man, Chain of Fools, Baby I Love You, I Say a Little Prayer, Think i The House That Jack Built. Swym głębokim, ciepłym głosem i zdolnością interpretacji zwiększyła popularność gatunku soul. Śpiewała też w innych stylach, począwszy od tanecznego popu, gospel do wokalnego jazzu.
W 1967 zaczęto nazywać artystkę Królową Soulu. Za singiel Respect otrzymała dwie nagrody Grammy, jej nazwisko znalazło się na szczycie Billboardu. W styczniu 1987 nagrała singiel I Knew You Were Waiting (For Me) w duecie z Georgeem Michaelem, za który otrzymała Grammy.
3 stycznia 1987 została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame, a jej piosenka Respect znalazła się na piątym miejscu na liście 500 utworów wszech czasów wg magazynu Rolling Stone. Zajęła pierwsze miejsce w zestawieniu 100 najlepszych wokalistów wszech czasów wg pisma Rolling Stone. W całej karierze zgarnęła w sumie 18 nagród Grammy[.]
Wystąpiła w kilku filmach, w tym w komedii muzycznej Johna Landisa ''The Blues Brothers'' (1980) jako pani Murphy u boku Johna Belushi i Dana Aykroyda, a także jej sequelu ''Blues Brothers 2000'' (2000).
W 2005 została odznaczona przez ówczesnego prezydenta USA Georgea W. Busha Prezydenckim Medalem Wolności, najwyższym cywilnym odznaczeniem Stanów Zjednoczonych. W styczniu 2009 zaśpiewała na inauguracji pierwszego w historii USA czarnoskórego prezydenta Baracka Obamy. W przeszłości występowała też na inauguracjach dwóch innych amerykańskich prezydentów - Jimmyego Cartera i Billa Clintona
Po raz ostatni zaśpiewała w listopadzie 2017 w Nowym Jorku na gali fundacji Eltona Johna, wspierającej walkę z AIDS.
Życie prywatne.
Była matka chrzestną Whitney Houston.
W 2010 zdiagnozowano u niej raka. Zespół lekarzy orzekł, że jest to rak nieoperacyjny.
Zmarła 16 sierpnia 2018 w wieku 76 lat po ciężkiej chorobie w swoim domu w Detroit na raka trzustki. W dniach 28-29 sierpnia fani mogli pożegnać artystkę w Muzeum Historii Afroamerykanów Charlesa H. Wrighta w Detroit, gdzie wystawiono trumnę z ciałem Franklin. Prywatna ceremonia pogrzebowa odbyła się 31 sierpnia 2018 w Greater Grace Temple i była transmitowana w telewizji. Królowa soulu spoczęła na cmentarzu Woodlawn w Detroit.