1939-1945
W kampanii wrześniowej 1939 dowodził plutonem 2 pspodh. i pełnił funkcję adiutanta dowódcy. Po walkach na Lubelszczyźnie przedostał się 21 września 1939 z wojskiem na Węgry. 25 września 1939 został internowany w obozie Komarnie, skąd uciekł w lutym 1940, po czym przedostał się do polskiego konsulatu w Bukareszcie, gdzie otrzymał pomoc. Następnie przez Węgry, Jugosławię dotarł do Splitu, skąd w marcu 1940 morzem do Francji. Przebywał w obozie k. Marsylii, potem w Vichy, a w kwietniu 1940 został przeniesiony do Bretanii, gdzie otrzymał przydział do Legii Oficerskiej. Przebywał w Ośrodku Szkoleniowym Artylerii k. Paryża na przeszkoleniu w obsłudze działek przeciwpancernych.
Uczestniczył w kampanii francuskiej w czerwcu 1940 r. Z kompanią oficerską wycofał się do St. Jean de Luz, skąd 27 czerwca 1940 statkiem wypłynął do Wielkiej Brytanii, gdzie wcielono go do 3 Brygady Kadrowej Strzelców, potem do Brygady Strzelców Podhalańskich. Ukończył kurs spadochronowy. Do wiosny 1942 służył w 3 BKS. W 1942 zgłosił się do służby konspiracyjnej w kraju. Przeszkolony w zakresie dywersji. 24 sierpnia 1942 zaprzysiężony w AK. W nocy z 1 na 2 października 1942 przerzucony do kraju w operacji lotniczej Chisel (dowódca kpt. naw. Mariusz Wodzicki) w ekipie XV.
Awansowany do stopnia porucznika rezerwy 1 października 1942 w Warszawie. W komendzie Okręgu AK Łódź początkowo oficer dywersji i szef Kedywu w Inspektoracie Piotrkowskim AK. Od stycznia 1943 szef Kedywu Okręgu AK Łódź. Awansowany 11 listopada 1943 do stopnia kapitana rezerwy. Kierował walką Kedywu i organizował jego sieć oraz szkolił żołnierzy AK. Brał udział w przygotowaniach do akcji Burza. Od lipca do października 1944 jako d-ca ogniska walki prowadził oddział Koluszki. Od listopada 1944 komendant Inspektoratu Rejonowego AK Łódź. Awansowany 1 stycznia 1945 do stopnia majora rezerwy. [źródło: Wikipedia, Adam_Trybus]