Marcin Barlik

Życiorys

Urodził się w 1944 roku jako syn Władysławy Barlik z domu Baranowskiej (1916-1992) i Bolesława Barlika (1907-1970). W 1963 roku ukończył technikum geodezyjne w Bydgoszczy i zaczął studia wyższe na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, które ukończył w czerwcu 1968 i uzyskał dyplom magistra inżyniera geodety w specjalności ''geodezyjne pomiary podstawowe''. Od 1 października 1968 do 28 lutego 1969 pracował jako asystent stażysta w Katedrze Geodezji Wyższej wydziału pod kierownictwem profesora Czesława Kameli. Od 1 marca 1969 został zatrudniony w katedrze na stanowisku asystenta, a od 1970 roku starszego asystenta. Od 1970 prowadził również zajęcia dydaktyczne na Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, najpierw na Wydziale Inżynierii, Chemii i Fizyki Technicznej, a po jego przekształceniu 1 września 2006 na Wydziale Inżynierii Lądowej i Geodezji, będąc członkiem rady naukowej tego wydziału.

W 1976 na podstawie rozprawy doktorskiej Problem redukcji grawimetrycznych dla badania rzeczywistych odchyleń pionu w terenach górskich, której promotorem był prof. dr hab. Zbigniew Ząbek, uzyskał stopień doktora nauk technicznych w dziedzinie geodezji i kartografii. W latach 1978-1979 pracował jako profesor na Uniwersytecie Bagdadzkim (College of Engineering). W 1984 roku wykładał i prowadził zajęcia praktyczne z zakresu astronomii geodezyjnej w algierskim Institut National de Cartographie. Odbył też kilka zagranicznych staży naukowych: w 1984 w Instytucie Inżynierów Geodezji, Fotogrametrii i Kartografii w Moskwie, w 1985 roku w Królewskim Instytucie Technologicznym w Sztokholmie, w 1986 na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie oraz w 1988 na Politechnice Czeskiej w Pradze.

Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1983 na podstawie rozprawy Koncepcja wykorzystania quasi-geoidy wygładzonej w procesie opracowania obserwacji geodezyjnych i astronomicznych. W 1992 został mu nadany przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł naukowy profesora w dziedzinie nauk technicznych.

W latach późniejszych związany z Instytutem Geodezji Wyższej i Astronomii Geodezyjnej Wydziału Geodezji i Kartografii PW, w której pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. dydaktycznych, przez dwie kadencje zastępcy dyrektora ds. naukowych, a po kolejnej reorganizacji wydziału pełnił w latach 2008-2012 funkcję kierownika Katedry Geodezji i Astronomii Geodezyjnej. Przez cztery kadencje (1991-1996 i 2002-2008) był także prodziekanem ds. naukowych Wydziału Geodezji i Kartografii.

Został pochowany na cmentarzu w Wilanowie. [źródło: Wikipedia, Marcin_Barlik]

Działalność naukowa

Prowadził na Politechnice Warszawskiej wykłady, ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne i projektowe z przedmiotów takich, jak geodezja wyższa, geodezja fizyczna i grawimetria geodezyjna, geodynamika, geofizyka ogólna i poszukiwawcza. Przez dwanaście lat był członkiem Senatu PW (1996-2008), a także kierował Komisją Senatu ds. Kadr. Wchodził też w skład Senackiej Komisji ds. Nauki.

Był autorem lub współautorem pięciu podręczników akademickich z zakresu geodezji fizycznej, grawimetrii geodezyjnej i geofizyki geodezyjnej, opublikował ponad 120 artykułów naukowych w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, z których kilkanaście ukazało się w naukowej prasie zagranicznej.

Od 1996 był członkiem Komitetu Geodezji Polskiej Akademii Nauk, od 2007 był zastępcą przewodniczącego, a po śmierci przewodniczącego prof. Lubomira Włodzimierza Barana w 2009 powierzono mu tę funkcję, którą pełnił do 2016 roku.

Uczestniczył w wielu kongresach, sympozjach i konferencjach naukowych o zasięgu międzynarodowym, podczas których wygłosił ponad sto referatów, komunikatów i doniesień naukowych. Był współautorem przyjętej w 1981 roku koncepcji African Geodetic Continental Network, jako przedstawiciel Polski w ramach Inicjatywy Środkowoeuropejskiej był jednym z twórców sekcji geodezji, był także w ramach inicjatywy w latach 1992-2007 współtwórcą projektu i kierował realizacją zunifikowanej środkowoeuropejskiej sieci grawimetrycznej UNIGRACE. Członek Europejskiej Unii Nauk o Ziemi.

Współautor pierwszej modernizacji polskiej Podstawowej Osnowy Grawimetrycznej Kraju z 1997 roku, uczestniczył w sporządzeniu ekspertyz dotyczących podstawowych osnów geodezyjnych dla Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. Członek Komitetu Narodowego do spraw Współpracy z Międzynarodową Unią Geodezji i Geofizyki przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Od 2003 członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. [źródło: Wikipedia, Marcin_Barlik]

Życie prywatne

Od 29 kwietnia 1972 roku w związku małżeńskim z Teresą Barlik z domu Kątną, dwójka dzieci: Tomasz i Agnieszka.

Brat prof. Romana Barlika, dziekana Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. [źródło: Wikipedia, Marcin_Barlik]