Życiorys
Urodził się w rodzinie inteligenckiej jako syn Józefa i Sylwestry (z d. Gajewskiej). Matka była nauczycielką, a ojciec inżynierem mierniczym i zmarł gdy Jerzy miał 2 lata. Ukończył Liceum Ogólnokształcącego im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku. Jego studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim przerwał wybuch II wojny światowej. Pod okupacją niemiecką brał udział w tajnym nauczaniu, a w latach 1945-1947 pracował jako nauczyciel. W 1946 rozpoczął studia historyczne na UW, był uczniem Tadeusza Manteuffla. Specjalizował się w historii politycznej i historii kultury Polski średniowiecznej. W latach 1953-1956 wykładał na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie. Stopień doktora uzyskał w 1956 i został zatrudniony w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk na stanowisku adiunkta. Habilitował się 1960 i awansował na docenta, a od września 1971 był profesorem nadzwyczajnym PAN[''In memoriam. Jerzy Dowiat (22 IV 1S20 - 22 IV 1932)'' [w:] Kwartalnik Historyczny. R. 90 nr 1 (1983). s. 287]. Jako kierownik Pracowni Historii Kultury Późnośredniowiecznej IH PAN był szefem zespołu, w którego skład wchodzili: Stanisław Trawkowski, Tadeusz Lalik, Bronisław Geremek, Stanisław Bylina, Jacek Wiesiołowski i Jacek Banaszkiewicz. [źródło: Wikipedia, Jerzy_Dowiat]
