Wojciech Fijałkowski

Życiorys

Podczas II wojny światowej był członkiem Szarych Szeregów. Od 1948 był pracownikiem naukowym Muzeum Narodowego w Warszawie i od 1954 prowadził jego oddział w Wilanowie. W latach 1962-1991 jako kurator kierował konserwacją wilanowskiego zespołu pałacowo-ogrodowego oraz zorganizował tam placówkę muzealną''Encyklopedia Warszawy'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994, {{ISBN|83-01-08836-2}}, s. 178..

Był członkiem Światowej Rady Muzeów (ICOM) i Międzynarodowej Rady Zabytków i Miejsc Zabytkowych (OCOMOS)''Encyklopedia Warszawy'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994, {{ISBN|83-01-08836-2}}, s. 178. oraz honorowy członkiem Społecznego Komitetu Opieki nad Starymi Powązkami im. Jerzego Waldorffa, którego w latach 2000-2001 (po śmierci Jerzego Waldorffa) był przewodniczącym.

Był żonaty z Janiną.

Zmarł 10 kwietnia 2014. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele św. Anny w Wilanowie i na miejscowym cmentarzu 14 kwietnia. [źródło: Wikipedia, Wojciech_Fijałkowski]

Publikacje

Był autorem roczników ''Muzealnictwo'' jak i wielu publikacji z zakresu historii sztuki, ochrony i konserwacji zabytków, m.in.:
* ''Wilanów'' (1973),
* ''Wnętrza pałacu w Wilanowie'' (1977, 1986),
* ''Portret polski w galerii wilanowskiej'' (1978; razem z I. Voisé)''Encyklopedia Warszawy'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994, {{ISBN|83-01-08836-2}}, s. 178.,
* ''Wilanów. Rezydencja króla zwycięzcy'' (1983). [źródło: Wikipedia, Wojciech_Fijałkowski]