Życiorys
Był synem Aloisa, oficera cesarskiej i królewskiej armii, i Anny z Pytlewiczów (1855-1945). Jego braćmi byli: Henryk, inżynier drogownictwa, i Witold, slawista. Porucznik adiutant sztabowy 6 pułku ułanów Witold Riess de Riesenhorst (ur. 18 lipca 1893 roku) poległ śmiercią bohaterską 29 marca 1920 roku w czasie walk nad rzeką Słucz. Pełnił wówczas służbę na stanowisku szefa sztabu IV Brygady Jazdy{{odn|Lista strat|1934|s=737}}. 9 listopada 1920 roku został pośmiertnie awansowany na rotmistrza{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 45 z 24 listopada 1920 roku, s. 1226}}. 25 listopada 1920 roku został zatwierdzony w stopniu rotmistrza z dniem 1 kwietnia 1920 roku, w kawalerii, w grupie oficerów był armii austro-węgierskiej{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 47 z 8 grudnia 1920 roku, s. 1322}}.
Stanisław tak jak ojciec pełnił zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej armii. Po upadku monarchii Austro-Węgierskiej przyjęty został do Wojska Polskiego i przydzielony do 8 pułku ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego w Krakowie. Trzykrotnie dowodził tym pułkiem (1921, 1921-1922 i 1923). 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 71. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku - korpus oficerów kawalerii{{odn|Lista starszeństwa|1922|s=155}}.
W 1923 roku pozostawał w rezerwie oficerów sztabowych Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie, występując w barwach 23 pułku Ułanów Grodzieńskich z Wilna{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=645, 676}}. Przed 1924 rokiem przeniesiony został w stan spoczynku. Mieszkał w Tarnowie. Dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=1413}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=895}}. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I z przeznaczeniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie{{odn|Rocznik Oficerski Rezerw|1934|s=336, 848}}.
Po wybuchu II wojny światowej zaczął działać w konspiracji. Podczas okupacji niemieckiej pełnił funkcję oficera Oddziału II Komendy Głównej Armii Krajowej i oficera sztabu w Komendzie Okręgu Warszawa Armii Krajowej. 1 sierpnia 1944, z chwilą wybuchu powstania warszawskiego, wyznaczony został przez płk. dypl. Antoniego Chruściela ps. Monter, na stanowisko komendanta placu Okręgu Warszawa AK. Poległ tego samego dnia w rejonie ulicy Świętokrzyskiej i Zielnej, gdy szedł objąć powierzone mu stanowisko służbowe. Został pochowany na Cmentarzu Wilanowskim. [źródło: Wikipedia, Stanisław_Riess_de_Riesenhorst]
