Życiorys
Urodził się 24 lutego 1922 w Poznaniu, syn Jana Kilarskiego. Edukację gimnazjalną odbył w Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich, gdzie dał się poznać jako utalentowany rysownik. W 1929 r. z ojcem i siostrą odwiedził Włochy. W czasie okupacji niemieckiej wraz z rodzicami osiedlił się we Lwowie. Na tamtejszej politechnice rozpoczął studia architektoniczne, które kontynuował po wojnie w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uzupełnił tam też swoją wiedzę o studia z zakresu historii sztuki, po czym na dobre rozpoczął przygodę z zabytkami. Jego pierwszym projektem badawczym była architektura pocysterskiego opactwa w Rudach Raciborskich.
We wczesnych latach powojennych jego zainteresowania skupiły się na zburzonym Starym Mieście w Gdańsku. W latach 40. przeniósł się do tego miasta i tam też pozostał do końca swoich dni. W latach 50. zaangażował się w odbudowę historycznego Głównego Miasta. Doświadczenie wyniesione z Gdańska okazało się niezwykle przydatne w największej przygodzie jego życia, jaką był Zamek w Malborku. Z Malborkiem związał się już pod koniec lat 50.
Był pierwszym polskim badaczem architektury zamku po II wojnie światowej. W latach 1961-1992 pracował jako kustosz a później też jako kurator Muzeum Zamkowego. Jego wieloletnia służba dla zamku przyniosła mu miano legendy Malborka. Mieszkał w Oliwie, skąd codziennie dojeżdżał do pracy pociągiem. [źródło: Wikipedia, Maciej_Kilarski]
