Życiorys
Po ukończeniu C.K. Gimnazjum św. Anny w Krakowie w roku szkolnym 1907/08, rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej, które jednak przerwał ze względu na stan zdrowia. W latach 1913-1918 studiował matematykę, fizykę i astronomię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Uzyskanie absolutorium 20 listopada 1918 roku oznacza, że był pierwszym astronomem, który ukończył studia wyższe w wolnej Polsce.
Początkowo został zatrudniony w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie pracował pod kierunkiem Tadeusza Banachiewicza. W 1919 roku przeniósł się do Wilna, gdzie został zatrudniony jako starszy asystent na Uniwersytecie Stefana Batorego. W 1923 doktoryzował się tam na podstawie pracy Orbita ostateczna komety 1904 II. Awansował na stanowisko adiunkta. Na uczelni tej pracował do 1945 roku, kiedy wraz z profesorami uczelni wileńskiej przeniósł się na Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie uzyskał habilitację w 1947 roku. W 1949 roku przeniósł się na Uniwersytet Wrocławski, gdzie prowadził zajęcia dydaktyczne z mechaniki nieba. Pełnił też obowiązki prodziekana ds. studenckich na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Był autorem 23 prac naukowych i popularnonaukowych, dotyczących głównie obserwacji gwiazd zmiennych, zakryć gwiazd przez Księżyc, zaćmień i mechaniki nieba. Do jego ważniejszych osiągnięć należały: obliczenie definitywnej orbity komety 1904 II (w 1923 roku) oraz perturbacji wiekowych planetoidy (1221) Amor (w 1948 roku). W 1960 roku przeszedł na emeryturę.
Był krótko żonaty. W młodości uprawiał sport, zaliczał się do najlepszych piłkarzy Galicji, był zawodnikiem Cracovii w latach 1906-1917. Po śmierci został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu. [źródło: Wikipedia, Stanisław_Szeligowski]