Stefan Ślopek (ur. 1 grudnia 1914 w Skawie, zm. 22 sierpnia 1995 we Wrocławiu) - polski lekarz i mikrobiolog.

Ukończył gimnazjum w Tarnopolu, po czym rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, zakończone dyplomem w 1939. W czasie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa, w okresie od 15 listopada 1939 do 1 lipca 1941 pracował w zreorganizowanym przez okupacyjne władze macierzystym wydziale, zamienionym na samodzielną uczelnię (Państwowy Instytut Medyczny), a w czasie okupacji hitlerowskiej Lwowa, od 15 lipca 1941 do 15 stycznia 1945 w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami kierowanym przez prof. Rudolfa Weigla.

Od 1949 docent bakteriologii szczegółowej Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1950 profesor mikrobiologii lekarskiej Akademii Medycznej w Katowicach, w roku akademickim 1953/1954 rektor tej uczelni. Od 1 września 1954 roku dyrektor Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN i profesor mikrobiologii Akademii Medycznej we Wrocławiu. Autor podręczników z immunologii i mikrobiologii oraz ponad 500 artykułów z zakresu: bakteriologii, immunologii, wirusologii, epidemiologii, hemoterapii, profilaktyki chorób zakaźnych. Od 1954 członek Polskiej Akademii Nauk. [źródło: Wikipedia, Stefan_Ślopek]