Życiorys
Była jedynaczką, córką polskiego oficera. Powojenne losy łączyły ją z Wrocławiem, gdzie ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1966 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy ''Znikome społeczne niebezpieczeństwo czynu jako podstawa stosowania art.49 kpk (na podstawie orzecznictwa sądów wrocławskich w latach 1950-1960)'' napisanej pod kierunkiem Witolda Świdy, a następnie otrzymała także stopień doktora habilitowanego nauk prawnych.
Od 1971 w stopniu docenta rozpoczęła karierę naukową na Wydziale Prawa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Pełniła rozliczne funkcje merytoryczne: m.in. była dziekanem WPiA (lata 1982-1983) oraz kierownikiem Katedry Prawa Karnego i Kryminologii WPiA Uniwersytetu Śląskiego. Osiągając tytuły profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego, związana była z Uniwersytetem Śląskim.
Pod jej kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskał m.in. Wojciech Cieślak.
Do zainteresowań naukowych i dydaktycznych należały m.in.:
* pojęcie i funkcja społecznego niebezpieczeństwa czynu
* przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych i społecznych
* przestępstwa przeciwko mieniu
* prawo karne gospodarcze
* międzynarodowe prawo karne (europejskie) [źródło: Wikipedia, Oktawia_Górniok]
