Życiorys
Urodzony w rodzinie robotniczej (ojciec Antoni, matka Katarzyna lub Aniela), z wykształcenia cieśla. Większość jego twórczości miała popularną w okresie komunistycznym tematykę chłopską i robotniczą.
Debiutował w 1933 ''Pamiętnikiem bezrobotnego'', powieść ta zdobyła nagrodę Instytutu Gospodarstwa Społecznego. Od tego czasu poświęcił się karierze literackiej. Od 1933 członek Lwowskiego Oddziału Związku Zawodowego Literatów Polskich. W 1936 wydał powieść ''Dzieci'', opisującą środowisko lwowskich gazeciarzy, zaś w 1938 powieść ''Budowali gmach'' o budowie kamienicy czynszowej i strajku.
W latach 1939-1941 członek Związku Radzieckich Pisarzy Ukrainy. Działacz Związku Patriotów Polskich we Lwowie.
Redaktor działu kulturalnego lwowskiego Czerwonego Sztandaru (1944-1945). Redaktor działu kulturalnego katowickiej Trybuny Robotniczej (do 1947), prezes oddziału Związku Literatów Polskich (1947-1956). Poseł 1957-1961.
Był odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy.
Spoczął na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach. [źródło: Wikipedia, Jan_Brzoza_(pisarz)|Jan_Brzoza]
