Karol Gandor

Życiorys

Był synem Franciszka i Katarzyny. Jego matka zmarła w 1932, on sam przeniósł się z rodziną w tym samym roku do Czechowic, gdzie jego ojciec pracował jako górnik. W 1951 ukończył liceum w Bielsku-Białej i w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Prawno-Administracyjnym Uniwersytetu Wrocławskiego. Jeszcze w czasie studiów rozpoczął pracę jako zastępca asystenta (1953) i asystent (1954) w Katedrze Ekonomii Politycznej. Po ukończeniu studiów w 1955 kontynuował pracę na macierzystej uczelni, od 1956 w Katedrze Prawa Cywilnego. W 1961 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy ''Konwersja nieważnych czynności prawnych'' napisanej pod kierunkiem Józefa Fiemy, za którą w 1962 otrzymał I nagrodę w konkursie miesięcznika ''Państwo i Prawo''. Stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1965 na podstawie pracy ''Sprzedaż na raty - problemy organizacyjne i prawne''. Od 1966 pracował w Filii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katowicach, gdzie został kierownikiem Katedry Prawa Gospodarczego. Należał do organizatorów powstałego w 1968 Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego. W 1968 został prorektorem UŚ ds. ogólnych, od listopada 1971 do września 1972 był dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UŚ. Kierował także Instytutem Administracji i Zarządzania Gospodarką Narodową, a od 1981 Katedrą Prawa Gospodarczego. W 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1988 profesora zwyczajnego.

Był członkiem ZMP, ZMS, od 1954 PZPR. Wchodził w skład komitetów uczelnianych PZPR na Uniwersytecie Wrocławskim i Uniwersytecie Śląskim, był I sekretarzem POP na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego.

W 1974 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Został pochowany na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach. [źródło: Wikipedia, Karol_Gandor]