Działalność artystyczna
W 1956 ukończył rzeźbę w krakowskiej ASP u Xawerego Dunikowskiego.
Pierwszą indywidualną wystawę miał w 1958 w krakowskim Domu Plastyków, zaprezentował tam rzeźby: ''Kołysanka'', ''Do słońca'', ''Matka'', ''Ewa'', ''Niepokój'', ''Idylla'' wykonane z gipsu i żelazobetonu. Doświadczenie tej wystawy wpłynęło na decyzję Beresia, by przerwać dotychczasową pracę i wraz z nią tradycję wyniesioną z ASP w Krakowie. Zrealizował tuż przed rokiem 1960 pierwsze rzeźby z drewna: ''Rzepicha'' i ''Bart''. Były to jednak realizacje zbyt dokładne, co doprowadziło artystę do decyzji o jeszcze większym uproszczeniu swojej pracy. Od tego czasu jego rzeźby w drewnie są coraz prostsze i coraz wyraźniej pozostają w charakterze zbliżone do natury używanego materiału. W 1960 r. powstały jego pierwsze rzeźby z cyklu ''Zwidy'', a w 1967 z cyklu ''Wyrocznia'', wykonane z naturalnych surowców: polnych kamieni, konopnych sznurów, strzępów workowego płótna, skórzanych rzemieni (charakterystycznych materiałów dla jego twórczości).
W 1968 Bereś zaprezentował w Galerii Foksal w Warszawie pierwszą manifestację artystyczną ''Przepowiednia I''. Otwiera ona cały cykl wystąpień, będących komentarzem do polityki, religii, sztuki i filozofii, w których artysta często posługuje się własnym ciałem i obiektem. Następnie realizował akcje nazywane przez artystę mszami, w których poruszał on najważniejsze polskie problemy, m.in.: ''Msza Romantyczna'', ''Msza Polityczna'', ''Msza polska''.
W 1997 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1997). W 2011 został odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005). [źródło: Wikipedia, Jerzy_Bereś]