Życiorys
Syn Pawła. Od 1939 mieszkał w Koźlu-Porcie, tu w czasie wojny uczył się w szkole, tu także w pierwszej połowie 1945 po wkroczeniu Armii Czerwonej pracował przymusowo w fabryce papieru, a latem 1945 podjął dalszą naukę w liceum. Maturę zdał w 1950, następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego, które pomyślnie zakończył egzaminem magisterskim w 1954. Doktorat uzyskał w 1958, w 1964 habilitował się i uzyskał stopień docenta. Został nauczycielem akademickim na Uniwersytecie Wrocławskim. Profesorem nadzwyczajnym został w 1971, a zwyczajnym - w 1981. W latach 1966-1972 był prodziekanem, a następnie (do 1974) dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UWr. Pod koniec życia był pracownikiem nakuowym w Katedrze Doktryn Politycznych i Prawnych).
Autor i redaktor ponad dwustu publikacji, wśród których jednymi z najważniejszych są: wydana przez Ossolineum po raz pierwszy w 1963 napisana wspólnie z Alfredem Koniecznym książka ''Upadek "Festung Breslau"'' oraz opracowany również z A. Koniecznym pamiętnik księdza Paula Peikerta, wydany w 1966 pt. ''"Festung Breslau" in den Berichten eines Pfarrers. 22. Januar bis 6. Mai 1945''. Redagował także cykl "Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi".
Od 1989 był członkiem-założycielem Fundacji "Krzyżowa" dla Porozumienia Europejskiego oraz Towarzystwa im. Edyty Stein, w latach 1991-1993 współzałożycielem Uniwersytetu Europejskiego "Viadrina" we Frankfurcie nad Odrą, w którym był także wykładowcą. Był także członkiem korespondentem Wydziału II Polskiej Akademii Umiejętności.
Karol Jonca został pochowany 19 stycznia 2008 na wrocławskim cmentarzu przy ul. Bardzkiej.
Córką Karola Joncy jest dr hab. Magdalena Jonca, historyk literatury polskiej, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. [źródło: Wikipedia, Karol_Jonca]
