Życiorys
Urodził się w Lubrańcu pod Włocławkiem w tradycyjnej rodzinie żydowskiej. Od 1882 uczęszczał do szkoły realnej Samuela Dicksteina w Warszawie. Po jej ukończeniu studiował na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1890-1896 studiował kolejno judaistykę, orientalistykę i filozofię na uniwersytetach w Berlinie i Heidelbergu, gdzie się doktoryzował. W 1896 na Hochschule für die Wissenschaft des Judenthums w Berlinie uzyskał smichę rabinacką.
Po ich ukończeniu został mianowany na rabina i kaznodzieję Wielkiej Synagogi na Tłomackiem w Warszawie, po śmierci Izaaka Cylkowa i piastował te funkcje aż do śmierci. Od 1904 pracował również jako bibliotekarz działającej przy synagodze Biblioteki Judaistycznej. Był inicjatorem budowy nowego gmachu biblioteki. W 1897 brał udział w I Światowym Kongresie Syjonistycznym w Bazylei.
Podczas I wojny światowej brał udział w komitetach ratunkowych niosących pomoc żydowskim ofiarom i poszkodowanym tej wojny. 16 kwietnia 1917 wygłosił uroczystą, pożegnalną mowę na pogrzebie Ludwika Zamenhofa. Padły prorocze słowa: ''Przyjdzie chwila, że cała polska ziemia zrozumie, jaką promienną sławę dał ten wielki syn swojej ojczyźnie...''. W 1918 wszedł w skład warszawskiej Rady Miejskiej, a w 1920 wraz z Majerem Bałabanem założył szkołę rabinacką Tachkemoni.
W 1921 przedstawiciele społeczności Wielkiej Synagogi wystąpili o mianowanie Poznańskiego naczelnym rabinem Warszawy. Z gwałtownym protestem przeciw tej kandydaturze wystąpili chasydzi, do czego wezwał swych zwolenników cadyk z Góry Kalwarii, Abraham Mordechaj Alter, mimo że akt nominacji nowego rabina zawierał informację o tym, że będzie on pełnił swe funkcje wyłącznie dla osób związanych z judaizmem reformowanym z terenu całego miasta. Pod gmachem Zarządu Gminy Żydowskiej doszło do zajść, a jego biura zostały częściowo zdemolowane.
Samuel Poznański zmarł wkrótce po objęciu stanowiska naczelnego rabina. Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 10, rząd 9). Jego nagrobek jest dziełem Henryka Stifelmana. Jego żoną była pochodząca z Płocka Estera Ludwika Poznańska-Seiden z domu Kirsztein (1877-1932). [źródło: Wikipedia, Samuel_Poznański]
