Andrzej Garlicki

Życiorys

Studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1956. Promotorem jego pracy doktorskiej o początkach Legionów był Henryk Jabłoński. Zajmował się historią najnowszą Polski.

W latach 1963-1981 był członkiem kolegium tygodnika Kultura, a od 1982 pracował w Polityce. Wchodził również w skład redakcji Przeglądu Historycznego (od 1975).

Był profesorem w Instytucie Historycznym UW (do 2000), a następnie Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcję Dziekana Wydziału Historycznego UW w latach 1988-1999.

Był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa w latach 1953-1955 i 1964-1965. Do współpracy przyznał się w wywiadzie udzielonym Gazecie Wyborczej i stwierdził, że miała charakter incydentalny. Nosił pseudonim Pedagog{{u|polityka}}.

Był członkiem PZPR, w tym wchodził w skład Komisji Ideologicznej Komitetu Uczelnianego PZPR na UW. Zmarł 14 kwietnia 2013 i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie. [źródło: Wikipedia, Andrzej_Garlicki]

Uczniowie

Do grona jego uczniów należą: Andrzej Chojnowski, Jerzy Kochanowski, Agnieszka Kowalewska, Jan Milewski, Lidia Mularska-Andziak, Tomasz Nałęcz, Andrzej Notkowski, Katsuyoshi Watanabe, Laurence Weinbaum, Wiesław Władyka, Paweł Ziętara. [źródło: Wikipedia, Andrzej_Garlicki]

Uwagi

{{Uwagi
|polityka=List Andrzeja Garlickiego opublikowany w Polityce odnoszący się do artykułu tygodnika Wprost: ''19 listopada 1953 roku podpisałem zobowiązanie do dobrowolnej współpracy z organami bezpieczeństwa. Otrzymałem pseudonim Pedagog. Byłem 19-letnim studentem, przekonanym stalinistą''.
}} [źródło: Wikipedia, Andrzej_Garlicki]