Życiorys
W 1899 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie przez dwa lata pracował na oddziale chorób wewnętrznych Jakowskiego. W tym czasie zaczyna się interesować neurologią i chorobami nerwowymi i rozpoczyna studia naukowe w prywatnej pracowni Edwarda Flatau w Warszawie. W 1901 roku jedzie do Berlinia gdzie pracuje w poliklinice Oppenheima i Mendla przez dwa lata.
Studiuje u Kraepelina w klinice umyslowo chorych w Heidelbergu i w klinice Erba, prowadzonej przez Hoffmanna. Od 1903 do 1906 pracował na oddziale neurologicznym Edwarda Flataua w szpitalu starozakonnych na Czystem gdzie publikuje szereg prac nad schorzeniami rdzenia. Od roku 1906 do 1914 prowadzi przychodnię dla nerwowo chorych w Szpitalu Ewangelickim i Karola i Marii. W czasie wojny od 1914 roku pracuje w Lazarecie Miejskim dla rannych od chwili wejścia Niemców. Od 1915 roku do 1918 prowadzi badania laboratoryjne nad drogami chłonnymi w układzie nerwowym w pracowni neurologicznej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, prowadzonej przez Flataua na Śniadeckich (Kalista) 8.
Z dniem 13 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego w chrakterze lekarza wojskowego, w stopniu kapitana. W latach 1918-1928 był ordynatorem Oddziału Chorób Nerwowych w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, a następnie w Szpitalu Okręgowym Nr I w Warszawie. Jednocześnie, od początku 1920, był redaktorem naczelnym czasopisma Lekarz Wojskowy. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 45. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. Pełniąc służbę w szpitalu pozostawał na ewidencji Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr I, a od 1921 - 1 Batalionu Sanitarnego. W 1934 pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa-Miasto. Jako oficer stanu spoczynku posiadał przydział mobilizacyjny do Kadry Zapasowej Szpitala Okręgowego Nr I.
Był jednym z założycieli Warszawskiego Towarzystwa Neurologicznego i pisma ''Neurologia Polska''. W latach trzydziestych był ordynatorem w Szpitalu Ewangelickim Zboru Ewangelicko-Augsburskiego w Warszawie przy ulicy Karmelickiej 10. Mieszkał wówczas przy Alei Frascati 2. [źródło: Wikipedia, Jan_Koelichen]
