Życiorys
Zygmunt Vogel był synem kuchmistrza księcia Michała Czartoryskiego, kanclerza wielkiego litewskiego, ale już jako dziecko stracił ojca. Czartoryscy zatroszczyli się o los sieroty. Pomogli matce w jego naukach, dali mieszkanie w Warszawie na swej posesji przy Solcu, a potem zaprotegowali go swoim rozlicznym krewnym. Nauki, jakie pobierał, miały zrobić zeń architekta lub budowniczego, ale nic z tego nie wyszło, bo w wieku lat szesnastu, dzięki wstawiennictwu Stanisława Kostki Potockiego, został przyjęty do Malarni Królewskiej w Warszawie, gdzie uczył się m.in. u Le Bruna i architekta Szymona Bogumiła Zuga i miał możność zapoznania się z pracami Bernarda Bellotta zwanego Canaletto. To wtedy w ''Ptaszku'', bo tak zwali Vogla przyjaciele, zrodziło się zamiłowanie do widoków miejskich, do odwzorowywania architektury{{odn|Sroczyńska|1980|s=10}}.
Zaczął od kopii dzieł Canaletta, które zamawiał u niego Michał Jerzy Wandalin Mniszech, marszałek wielki koronny, ale potem zaczął malować własne widoki Warszawy. Nie używał prawie farb olejnych; jego domeną były akwarela, tusz, ołówek, sepia. Po latach prace te pod wpływem czynników atmosferycznych straciły barwy i płowiejąc nabrały tonacji szarobrązowej{{odn|Sroczyńska|1980|s=16}}.
W roku 1787 młodym rysownikiem zainteresował się król Stanisław August. Na krótko przed wyjazdem do Kaniowa na spotkanie z carycą Katarzyną odwiedził rysownika w Malarni, obiecał wsparcie finansowe na naukę języków obcych i osobistą protekcję{{odn|Sroczyńska|1980|s=19}}.
Król, który zwiedził wówczas Ziemię Krakowską, po powrocie polecił Voglowi udać się natychmiast do Krzeszowic, Tęczyna, Alwerni, Lipowca, Olkusza, Rabsztyna, Pieskowej Skały... w celu zrobienia szkiców tych miejsc i zebrania wiadomości historycznych. Z tej i innych podróży powstał album zawierający 63 akwarele i rysunki{{odn|Sroczyńska|1980|s=20-22}}.
Stanisława Augusta interesował też Gdańsk, więc wysłał tam swego protegowanego w roku 1788. Z powstałych wówczas akwarel zachowały się tylko dwie, ale musiało być ich znacznie więcej, o czym świadczą ołówkowe szkice w zeszycie Vogla, który spędził w Gdańsku prawie dwa lata{{odn|Sroczyńska|1980|s=29}}.
W następnych latach wiele podróżował po kraju malując widoki różnego rodzaju zamków, miast i posiadłości. Pierwszy cykl dziesięciu takich akwarel powstał na zlecenie Stanisława Kostki Potockiego w jego nowej letniej rezydencji, Olesinie koło Kurowa{{odn|Sroczyńska|1980|s=30}}. Jednak mapa podróży ''Ptaszka'' ograniczała się do pierwszej zleconej przez króla trasy, wzdłuż biegu Wisły, począwszy od Białej poza Krakowem aż do jej ujścia pod Mündą za Gdańskiem{{odn|Sroczyńska|1980|s=38-39}}.
W Warszawie bywał uczestnikiem organizowanych przez Stanisława Augusta obiadów czwartkowych.
Po abdykacji króla, jego wyjeździe do Petersburga i rychłej śmierci, Vogel zaczął szukać innej pracy. Został nauczycielem Liceum Warszawskiego, a w 1817 dostał katedrę perspektywy w Oddziale Sztuk Pięknych świeżo otwartego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Jako członek Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk, przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego w 1812 roku.
W 1818 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława IV. klasy.
Do końca życia mieszkał w Warszawie{{odn|Sroczyńska|1980|s=53}}.
Pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (al. 26, nr 6). [źródło: Wikipedia, Zygmunt_Vogel]
