Życiorys
Pochodził z niezamożnej rodziny chłopskiej, był synem Pawła i Katarzyny z domu Lasek. W latach 1906-1914 uczęszczał do gimnazjum w Jarosławiu, które ukończył z wyróżnieniem. W czasie I wojny światowej został powołany do Legionu Wschodniego armii austriackiej, od 1915 kilka lat spędził w niewoli rosyjskiej w Turkiestanie. Ochotniczo służył w Wojsku Polskim w czasie wojny polsko-bolszewickiej.
W 1920 podjął studia w dziedzinie prawa i filozofii na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, m.in. u Przemysława Dąbkowskiego, Władysława Abrahama i Kazimierza Twardowskiego. Doktorat obronił w 1924 pod opieką Oswalda Balzera. W czasie studiów pracował jako aplikant w Archiwum Krajowym Aktów Grodzkich i Ziemskich (od 1929 był tam archiwariuszem), potem, do 1944 roku pozostawał w służbie archiwalnej na etacie w Archiwum Państwowym we Lwowie. W latach 1925-1929 był zatrudniony w Sądzie Okręgowym i Apelacyjnym we Lwowie oraz jako sędzia grodzki w Drohobyczu. W 1937 habilitował się na Uniwersytecie Lwowskim (na podstawie pracy ''Zagadnienie niewoli na Rusi Czerwonej pod koniec średniowiecza w świetle stosunków prawnych Polski i krajów sąsiedzkich'') i został docentem w Katedrze Dawnego Prawa Polskiego. Brał udział w tajnym nauczaniu we Lwowie na poziomie uniwersyteckim w czasie II wojny światowej.
W marcu 1944 został kierownikiem Oddziału Archiwalnego w Tyńcu koło Krakowa (do stycznia 1945), przez kilka miesięcy 1945 prowadził wykłady z historii ustroju i prawa polskiego oraz prawodawstw słowiańskich na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1945 podjął pracę na Uniwersytecie Toruńskim; został kierownikiem Katedry Historii Państwa i Prawa Polskiego, w 1946 profesorem zwyczajnym. W latach 1958-1960 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa. Przeszedł na emeryturę w 1965.
W latach 30. był członkiem Komisji Naukowej Towarzystwa Badania Historii Obrony Lwowa i Województw Południowo-Wschodnich. Od 1936 był członkiem-korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, w 1937 został członkiem Komisji Historycznej Polskiej Akademii Umiejętności. Należał ponadto do Towarzystwa Naukowego we Lwowie (1932 członek przybrany), Polskiego Towarzystwa Historycznego (1937-1939 sekretarz, 1948-1962 wiceprezes), Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Polskiego Towarzystwa Archeologicznego, Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.
W pracy naukowej zajmował się historią prawa polskiego oraz prawodawstw słowiańskich. Opracował i przygotował do wydania lauda sejmikowe halickie i chełmskie. Zajmował się położeniem i stanowiskiem prawnym ludności chłopskiej (do końca XVIII wieku). Dokonał porównania dziejów prawa w Polsce i Czechach na przestrzeni wieków. Przygotował do wydania ''Źródła do dziejów ekonomii malborskiej'' oraz lwowskie akta grodzkie i ziemskie (z indeksami). Ogłosił wiele prac naukowych, m.in.:
* [http://www.sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=537 ''"Ius Ruthenicale". Przeżytki dawnego ustroju społecznego na Rusi Halickiej XV wieku''] (1928)
* ''Rzut oka na dzieje skarbowości Polski przedrozbiorowej'' (1931)
* ''Kilka uwag o niewoli w I Statucie Litewskim'' (1934)
* ''Śp. prof. Oswald Balzer jako historyk praw słowiańskich'' (1934)
* ''Lauda sejmikowe chełmskie'' (1935)
* ''Deklaracja królewska z roku 1661'' (1936)
* ''O zasadzie pertynencji w archiwistyce kilka uwag'' (1958)
Pochowany na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu. [źródło: Wikipedia, Wojciech_Hejnosz]
