Aleksandra Bergman

Życiorys

Urodziła się w Grodnie w rodzinie żydowskiej, jako córka Grzegorza (lub Grigorija) Kuczkowskiego. W 1925 wstąpiła do Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (KPZB). Ukończyła szkołę partyjną przy Komitecie Centralnym KPZB. Pracowała jako sekretarz konspiracyjnych komitetów okręgowych Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Białorusi w Grodnie, Wilnie, Brześciu, Baranowiczach, Białymstoku. W 1928 była delegatem na I Zjazd KPZB. W 1931 została członkiem Sekretariatu Krajowego Komitetu Centralnego KPZB. W 1934 opuściła Polskę i zamieszkała w Związku Radzieckim. Pracowała jako zastępczyni sekretarza komitetu partyjnego zakładu Homsielmasz. W 1935 była represjonowana przez władze radzieckie.

Od 1946 ponownie w Polsce. Współpracowała z czasopismem ''Życie Partii''. Ukończyła szkołę partyjną przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Pochowana jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie[http://cemetery.jewish.org.pl/id_93383/info/_Aleksandra_Bergman.html Grób Aleksandry Bergman] w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie. [źródło: Wikipedia, Aleksandra_Bergman]

Działalność naukowa

Aleksandra Bergman zajmowała się badaniem historii KPZB, Białoruskiej Organizacji Rewolucyjnej, Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady, Białoruskiego Towarzystwa Naukowego w Wilnie, a także białoruskojęzycznych gazet: ''Nasza Niwa'', ''Wolny sciah'' i ''Zmahannie''. Była autorką monografii, artykułów i szkiców na temat działaczy KPZB oraz białoruskiego ruchu komunistycznego na ziemiach północno-wschodnich II Rzeczypospolitej. Jej prace dotyczyły m.in. Bronisława Taraszkiewicza, L. Rodziewicza, U. Samojły, Antona Łuckiewicza, Ignacego Dworczanina, Wiery Chorużej, Szymona Raka-Michajłowskiego, Piotra Miotły, Pawła Wołoszyna, M. Bursiewicza, Zofii Pankowej, M. Pierawałockiego.

Aleksandra Bergman zajmowała się także tematyką żydowską. Opublikowała szereg szkiców biograficznych na temat żydowskich pisarzy i dziennikarzy, m.in. L. Najdusa, Z. Rejzena, B. Kleckina. [źródło: Wikipedia, Aleksandra_Bergman]

Życie prywatne

Jej mężem był publicysta i działacz komunistyczny Stefan Bergman (1904-2000), z którym miała dwie córki. Pierwsza, Zofia (1934-2013) była biologiem, docentem w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN. Druga, Eleonora (ur. 1947) jest historykiem architektury, w latach 2007-2011 była dyrektorem Żydowskiego Instytutu Historycznego{{fakt|data=2013-06}}. [źródło: Wikipedia, Aleksandra_Bergman]