Skauting
26 lutego 1911 r. na spotkaniu członków największych organizacji młodzieżowych we Lwowie została podjęta decyzja o stworzeniu skautingu na ziemiach polskich. Uzyskanie poparcia naczelnika Sokoła dr. Kazimierza Wyrzykowskiego pozwoliło na zorganizowanie w okresie od marca do maja 1911 roku pierwszego kursu instruktorskiego. 21 maja 1911 r. powstała Komenda Skautowa we Lwowie. Dzień później Andrzej Małkowski wydał rozkaz, w którym powołał pierwsze drużyny skautowe.
Pierwszą żeńską (trzecią według kolejności) drużynę skautową we Lwowie (III Lwowska Drużyna Skautek im. Emilii Plater) objęła (jako drużynowa) Olga Drahonowska. Była również pierwszą komendantką skautek w Naczelnej Komendzie Skautowej w latach 1911-1912.
Gdy w marcu 1912 roku na I Zjeździe we Lwowie harcerstwo przyjęło jednomyślnie charakter organizacji abstynenckiej, Olga Drahonowska została powołana w skład zarządu oddziału lwowskiego Eleuterii-Wyzwolenia, a prowadzona przez nią I żeńska III Lwowska Drużyna Skautek im. Emili Plater otrzymała świetlicę w lokalu tej organizacji skupiającej cały polski ruch abstynencki zaboru austriackiego. We wrześniu 1912 roku w Skaucie nr 23 ukazał się przystosowany do melodii rewolucyjnej pieśni Na barykady ludu roboczy wiersz Ignacego Kozielewskiego Wszystko, co nasze, Polsce oddamy, uzupełniony refrenem Ramię pręż, słabość krusz. Nosił tytuł Marsz skautów i stał się później hymnem ZHP. Przystosowanie i uzupełnienie hymnu było dziełem Olgi Drahonowskiej - wykonanym za zgodą autora.
W czerwcu 1913 roku opuściła Lwów udając się na leczenie do Zakopanego. Przybyli tam również Andrzej Małkowski i ks. Kazimierz Lutosławski, który udzielił im ślubu. Po wyleczeniu nacieku w płucu Olga Małkowska założyła i prowadziła w Zakopanem harcerstwo żeńskie, od sierpnia 1914 roku, gdy Małkowski po wybuchu I wojny światowej wyruszył do Legionów), również drużynę męską. Po zabraniu do wojska austriackiego listonoszy i górali zorganizowała skautową pocztę, pomoc żniwną dla góralek, ochronkę dla opuszczonych dzieci, tanią jadłodajnię dla ubogiej ludności i skautową straż porządkową pełniącą nocną służbę. Pod jej komendą skauci stworzyli tajne składy broni w górach: w Dolinie Kościeliskiej, na Hali Pysznej, w Dolinie Roztoki, w Murzasichlu i w grotach Nosala. W lutym 1915 roku po próbie ogłoszenia przez Andrzeja Małkowskiego Republiki Podhalańskiej jako zaczątku niepodległej Polski policja austriacka wykryła te magazyny, a druhna Olga z mężem tylko dzięki ostrzeżeniu przez górali zdołała uniknąć aresztowania. [źródło: Wikipedia, Olga_Drahonowska-Małkowska|Olg]