Życiorys
Urodzony 17 czerwca 1901 r., uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920. Po jej zakończeniu służył w Wojsku Polskim jako podoficer zawodowy. W latach 1924-1926 kształcił się w Oficerskiej Szkole dla Podoficerów w Bydgoszczy.
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego{{Refn|Rozporządzenie z dnia 27 lipca 1926 r., sygnatura: Dep. I. L. 23400.|grupa = uwaga}} mianowany został na stopień podporucznika w korpusie oficerów piechoty, ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1926 roku i 72. lokatą{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 32 z 15 VIII 1926, s. 259}}. Na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wojskowych - marszałka Józefa Piłsudskiego, wcielony został do 14 pułku piechoty{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 32 z 15 VIII 1926, s. 265}} stacjonującego we Włocławku (w pułku tym pełnił służbę do 1934 roku{{odn|Rocznik oficerski 1928|s=30}}{{odn|Rocznik oficerski 1932|s=544}}). W roku 1928 zajmował 71. lokatę w swoim starszeństwie pośród podporuczników piechoty{{odn|Rocznik oficerski 1928|s=281}}.
Awansowany do stopnia porucznika piechoty został{{Refn|Awans nastąpił na podstawie zarządzenia Prezydenta RP z dnia 15 sierpnia 1928 r., sygnatura: B.P.L. 22631-III.|grupa = uwaga}} ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1928 roku i 44. lokatą{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 13 z 15 VIII 1928, s. 275}}{{odn|Rybka|Stepan|2003|s=315}}. W 1930 roku jako porucznik 14 pułku piechoty zajmował 2043. lokatę łączną w korpusie piechoty (była to jednocześnie 43. lokata w starszeństwie){{odn|Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1930|s=122}}. Z dniem 3 lutego 1931 r. oddelegowany został na 5-miesięczny kurs obserwatorów lotniczych dla oficerów broni przy Centrum Wyszkolenia Lotniczego w Dęblinie{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 1 z 28 I 1931, s. 40}}{{odn|Ciesielski|2008|s=109}}. W roku 1932 zajmował nadal 43. lokatę wśród poruczników piechoty w swoim starszeństwie{{odn|Rocznik oficerski 1932|s=111}}. Z dniem 3 października 1932 r. został skierowany do Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu, na 5-miesięczny kurs oficerów łączności innych broni{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 13 z 9 XII 1932, s. 448}}, na którym przebywał do 2 marca 1933 roku. Na dzień 1 lipca 1933 roku zajmował już 42. lokatę wśród poruczników piechoty w swoim starszeństwie (była to jednocześnie 1378. lokata łączna wśród wszystkich poruczników korpusu piechoty){{odn|Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1933|s=119}}. Dowodzony przez niego pluton łączności 14 pułku piechoty zdobył w roku 1933 puchar przechodni 4 Dywizji Piechoty{{odn|Jednodniówka 14 Pułku Piechoty|1934|s=14-15}}.
Zarządzeniem Ministra Spraw Wojskowych opublikowanym w czerwcu 1934 roku, porucznik Jan Herman został przeniesiony, w korpusie oficerów piechoty, z 14 pułku piechoty do Korpusu Ochrony Pogranicza{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 11 z 7 VI 1934, s. 179}}, w którym dowodził plutonem, a następnie kompanią{{Refn|Z zapisów w Dzienniku Rozkazów 14 Pułku Piechoty wynika, że przeniesienie porucznika Jana Hermana do Korpusu Ochrony Pogranicza nastąpiło z dniem 14 marca 1934.|grupa = uwaga}}. Zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1935 r. został awansowany do rangi kapitana, ze starszeństwem z dnia 1 stycznia 1935 roku i 219. lokatą w korpusie oficerów piechoty{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 9 z 28 VI 1935, s. 71}}{{odn|Rybka|Stepan|2003|s=315}}. Na dzień 5 czerwca 1935 roku zajmował 2191. lokatę łączną pośród wszystkich kapitanów piechoty (była to nadal 219. lokata w swym starszeństwie){{odn|Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1935|s=34-85, 183-191, 194}}. W roku 1938 został przeniesiony z Korpusu Ochrony Pogranicza do 74 pułku piechoty w Lublińcu, na stanowisko dowódcy 4 kompanii w II batalionie.
Na dzień 23 marca 1939 r. piastował funkcję dowódcy 4 kompanii 74 pułku piechoty{{odn|Rybka|Stepan|2006|s=636}}, zajmując w tym czasie 190. lokatę wśród kapitanów piechoty w swoim starszeństwie{{odn|Rybka|Stepan|2006|s=46}}. [źródło: Wikipedia, Jan_Herman]
