Emil Buras

Życiorys

Urodził się w 1924 jako jedno z trojga dzieci Karola (kowal, działacz ruchu robotniczego i socjalistycznego w sanockiej fabryce, członek Rady Powiatowej Kasy Chorych w Sanoku w okresie II RP, po II wojnie światowej pełnomocnik przy parcelacji ziem). Przez całe życie był związany z dzielnicą Posada w Sanoku.

Podczas II wojny światowej 2 sierpnia 1944 był świadkiem pożaru na terenie Fabryki Gumy w Sanoku i jednym z pomagających ofiarom. Po nadejściu w sierpniu 1944 frontu wschodniego do miasta zgłosił się do ludowego Wojska Polskiego w listopadzie 1944. W Przemyślu został żołnierzem 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty, przydzielonym do 14 pułku piechoty, jako szeregowy w baterii moździerzy. Od końca grudnia 1944 odbywał szlak bojowy przez Warszawę na północny zachód. Na początku 1945 brał udział w walkach o przełamanie Wału Pomorskiego, w marcu 1945 uczestniczył w bitwie o Kołobrzeg, następnie w kwietniu 1945 w forsowaniu Odry. Służył na stanowisku ładowniczego. 3 maja 1945 dotarł wraz z pułkiem do brzegów rzeki Łaba koło Sandau. Tam, po zakończeniu walk brał udział w defiladzie. Wraz nim w wojsku służyli wówczas jego znajomi z Sanoka, np. krewny Jan Senuś, Franciszek Harłacz, Władysław Gąsiorowski. Po zakończeniu działań wojennych przebywał w miejscach stacjonowaniach przemianowanego 14 Kołobrzeskiego pułku piechoty. Zakończył służbę 15 lipca 1945 w Żywcu. 30 kwietnia 1947 został zdemobilizowany w stopniu kaprala.

W okresie PRL pracował na stanowisku instruktora w Powiatowym Zarządzie Samopomocy Chłopskiej, później był zaopatrzeniowcem w Zjednoczeniu Państwowych Gospodarstw Rolnych. Następnie został zatrudniony w Sanockiej Fabryce Autobusów Autosan, gdzie pracował na stanowisku ślusarza, zaś po zdobyciu dyplomu mistrza tego fachu sprawował stanowisko kontrolera jakości. Na początku lat 60. wstąpił do PZPR. Od 1 września 1966 pełnił funkcję kierownika Zakładowego Domu Kultury w Sanoku. W listopadzie 1971 został zastępcą kierownika działu socjalnego w Autosanie. W 1975 obchodził jubileusz 35-lecia pracy zawodowej, a w 1980 obchodził jubileusz 40-lecia pracy w sanockim zakładzie. Do początku lat 80. pracował w SFA jako ślusarz w wydziale produkcji urządzeń specjalistycznych. Odszedł na emeryturę w 1981.

Działał także na polu politycznym i społecznym. Do 1952 był członkiem Komisji Rolnictwa Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku. Sprawował mandat radnego MRN w Sanoku: w kadencji 1954-1958 i został odwołany z tej funkcji w październiku 1956 z powodu nieuczestniczenia w sesjach. Był śpiewakiem-amatorem.

Pełnił funkcję prezesa Związku Kombatantów i Osób Represjonowanych w Sanoku, od 2009 wiceprezesa, a od 2011 prezesa koła powiatowego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Sanoku. W 2002 pozostawał w stopniu podporucznika, a do końca życia był w stopniu porucznika rezerwy w stanie spoczynku.

Imię 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty nadano Gimnazjum nr 4 w Sanoku przy ulicy Jana Pawła II w dzielnicy Wójtostwo. Emil Buras odwiedzał tę szkołę z prelekcjami.

Zmarł 15 maja 2013. Został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku 18 maja 2013.

Od 1949 jego żoną była Krystyna z domu Kopczak (1933-2007). W 2000 para obchodził jubileusz 50 rocznicy zawarcia małżeństwa. Oboje mieli troje dzieci, w tym Łucję. [źródło: Wikipedia, Emil_Buras]

Odznaczenia i ordery

; Polskie
* Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
* Srebrny Krzyż Zasługi
* Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały
* Medal za Warszawę 1939-1945
* Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
* Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
* Medal Za udział w walkach o Berlin
* Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954, na wniosek Zarządu Głównego Związku Samopomocy Chłopskiej)
* Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
* Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (1999)
* Medal Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej
* Odznaka Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny (1995)
* Odznaka Zasłużony dla Sanoka (1983)
* Odznaka Zasłużony dla Sanockiej Fabryki Autobusów (1975)
* Odznaka Zasłużony Działacz Związku Zawodowego Metalowców (1976)
* Odznaka Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (2002)
* Kombatancki Krzyż Pamiątkowy Zwycięzcom (2011)

; Radzieckie i rosyjskie
* Medal Za wyzwolenie Warszawy - Związek Radziecki
* Medal za Zdobycie Berlina - Związek Radziecki
* Jubileuszowy Medal z okazji 65-tej Rocznicy Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w latach 1941-1945 - Federacja Rosyjska (2011) [źródło: Wikipedia, Emil_Buras]