Juliusz Bruna

Życiorys

Juliusz Bruna urodził się w 1876. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół (1906, 1912, 1920, 1921, 1922, 1924), w 1907 wybrany zastępcą wydziałowego. Pracował jako majster w Fabryce Wagonów w SanokuWojciech Sołtys, ''Miasto i jego władze, Pomiędzy wojnami światowymi 1918-1939'', w: ''Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka'', Kraków 1995, s. 516.. W 1907 był sekretarzem komitetu Fundacji Zapomogowej im. Kazimierza Lipińskiego, założyciela tego zakładu. W 1910 został wybrany radnym gminy Posada Olchowska. Na początku 1907 został członkiem komisji rewizyjnej Czytelni Chrześcijańskiej Ogniwo w Sanoku. Został przysięgłym głównym przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku. Podczas I wojny światowej od 16 września 1914 wraz z bliskimi przebywał w Wiedniu.

W 1931 był jednym z reprezentantów gminy Posada Olchowska w komisjach, które miały prowadzić rozmowy w Wydziale Powiatowym w sprawie przyłączenia gminy do miasta Sanoka. W 1931 został członkiem Zarządu Tymczasowego Sanoka w czasie przyłączenia do miasta Posady Olchowskiej; był wówczas działaczem BBWR. Został wybrany na stanowisko zastępcy (wzgl. wiceburmistrza), wybranego 25 maja 1937 burmistrza Sanoka, Maksymiliana Słuszkiewicza i pełnił tę funkcję do 1939. Sprawował mandat radnego Rady Miasta Sanoka: 1934, a w połowie 1939 został wybrany w jej ostatniej w historii II Rzeczypospolitej kadencji i pełnił funkcję ławnika. W drugiej połowie lat 30. zasiadał w radzie nadzorczej Komunalnej Kasy Oszczędności Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka, funkcjonującej w budynku przy ul. Tadeusza Kościuszki 4.

U schyłku II wojny światowej, po nadejściu frontu wschodniego i wkroczeniu do Sanoka Armii Czerwonej, radziecki oficer Armii Czerwonej ppłk Fiodor Jarygin - dowódca 258 pułku 140 Syberyjskiej Dywizji Piechoty, który stanął na czele Wojennej Komendantury Miasta, mianował Józefa Bubellę na stanowisko burmistrza miasta 10 sierpnia 1944, który jednak po przejęciu władzy w mieście przez Powiatowy Komitet Polskiej Partii Robotniczej, został usunięty z urzędu burmistrza. Powołany na to stanowisko Juliusz Bruna analogicznie utracił wkrótce urząd. W listopadzie 1944 burmistrzem został Stanisław Lisowski.

Zmarł w 1950. Został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku.

Jego żoną była Bronisława (ur. 1877, zm. 29 listopada 1950). Mieli córkę Stefanię (1906-1908). [źródło: Wikipedia, Juliusz_Bruna]

Uwagi

{{Uwagi}} [źródło: Wikipedia, Juliusz_Bruna]