Życiorys
Urodził się 7 kwietnia 1922. Był synem Stanisława i Franciszki. Podczas II wojny światowej był więziony przez Niemców w obozie koncentracyjnym Dachau (numer obozowy 9085).
Został pracownikiem fabryki Sanowag w Sanoku. W 1951 został członkiem Egzekutywy Komitetu Zakładowego PZPR w fabryce Sanowag. Jako przedstawiciel Wydziału Produkcyjnego S wszedł w skład kolegium redakcyjnego powstałego w 1954 dwutygodnika Głos Sanowagu w ramach Sanockiej Fabryki Wagonów. Był współzałożycielem zakładowego koła Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Przez wiele lat zasiadał w zarządzie klubu sportowego Stal Sanok, a od 1955 do 1958 przez dwie kadencje pełnił funkcję jego prezesa. Po dokonaniu fuzji klubów KS Górnik Sanoczanka i ZKS Stal, w wyniku czego powstał 2 sierpnia 1957 Robotniczy Klub Sportowy Sanoczanka przy Sanockiej Fabryce Wagonów i Kopalnictwie Naftowym w Sanoku, został wybrany przewodniczącym zarządu nowego klubu.
Wraz z Kazimierzem Ciepielowskim był projektantem kurhana z obeliskiem i tablicą pamiątkową, ustanowionego w miejscu istnienia Zwangsarbeitslager Zaslaw pod Sanokiem (odsłonięty w 1964).
Jego brat Władysław (1920-1997) także został pracownikiem sanockiej fabryki. Bronisław Bekalik zmarł śmiercią tragiczną 4 czerwca 1968. Został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku. Obok została pochowana jego żona Janina Wiktoria (1923-1989). [źródło: Wikipedia, Bronisław_Bekalik]