Życiorys
Syn Jakuba (1841-1913) i Tekli (1848-1918). Wieloletni pracownik Fabryki Wagonów i Maszyn w Sanoku (później Sanocka Fabryka Autobusów Autosan). W okresie zaboru austriackiego i II Rzeczypospolitej brał udział w wystąpieniach robotniczych pracowników zakładu i był organizatorem strajków. Był członkiem KPZU, KPP. Brał udział w strajku w 1928 oraz w Marszu Głodnych 6 marca 1930. Podczas rządów sanacyjnych zwolniony z pracy. W okresie II wojny światowej podczas okupacji niemieckiej ukrywał się. Po zakończeniu wojny podjął pracę w sanockiej fabryce, był w delegacji do Warszawy na rozmowy celem uruchomienia zakładu. Został aktywistą PPR (w tym organizatorem struktur PPR w sanockiej Fabryce Wagonów) i PZPR (członek egzekutywy KP i od 1951 Komitetu Zakładowego). Po przejściu na emeryturę był działaczem koła rencistów przy SFA, członkiem zakładowego komitetu ZBoWiD i Frontu Jedności Narodu. W listopadzie 1956 został wybrany członkiem obwodowej komisji wyborczej nr 4 w Sanoku.
Zmarł 1 lipca 1974 w wieku 78 lat. Został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku.
Jego żoną była Michalina z domu Sowa (1912-1955). Ich syn Marian Żołnierczyk (1940-2008), także był pracownikiem Autosanu, działaczem komunistycznym oraz został posłem na Sejm PRL. [źródło: Wikipedia, Jan_Żołnierczyk]
