Cmentarz komunalny nr 1 Miłostowo w Poznaniu - największy pod względem powierzchni i drugi pod względem liczby pochowanych osób cmentarz w Poznaniu, znajdujący się we wschodniej części miasta - na Miłostowie, w obrębie osiedla samorządowego Warszawskie-Pomet-Maltańskie, niedaleko drogi krajowej nr 92, między ulicami Warszawską i Gnieźnieńską. [źródło: Wikipedia, 673563]
Położenie
Cmentarz znajduje się w rozwidleniu torów kolejowych w kierunku Warszawy, Gniezna i Inowrocławia. Położony na terenach wydmowych, leśnych i pofortecznych (Fort IIIa - Sułkowskiego, daw. Prittwitz), zajmuje powierzchnię 98,69 ha, pochowano na nim ponad 81 tysięcy osób. [źródło: Wikipedia, 673563]
Kwatery
Znajdują się na nim kwatery żołnierzy polskich, radzieckich i niemieckich z czasów II wojny światowej, Żydów pomordowanych w czasie okupacji i macewy odzyskane ze zlikwidowanego podczas wojny cmentarza żydowskiego przy ul. Głogowskiej, szereg grobów przeniesionych po wojnie z likwidowanych nekropolii poznańskich, m.in. położonych w centrum miasta, a także kwatery ewangelicka (pole 3, kwatera PD) i prawosławna (pole 4, kwatera PD). [źródło: Wikipedia, 673563]
Historia
Cmentarz został otwarty w 1943 i celowo był zlokalizowany przez władze okupacyjne z dala od połączeń komunikacyjnych. Budowę rozpoczęto w 1940, a od 1942 zatrudniano na niej Żydówki z pobliskich niemieckich obozów pracy, m.in. z ''Lager Elektro-Mühle''. Np. w marcu 1943 zatrudnionych przy budowie było 430 więźniarek. Roboty budowlane prowadził ''Garten und Friedhofsamt'' (okupacyjny miejski zarząd parków i cmentarzy), a bezpośrednim wykonawcą było niemieckie przedsiębiorstwo ''Dipl. Ing. Hans Pracht Strassen- und Tefbau K.G.'', wykorzystujące niewolniczą pracę Żydówek[Anna Ziółkowska, ''Lager "Elektro-Mühle"'', w: ''Kronika Miasta Poznania'', nr 2/2002, s.307, ISSN 0137-3552].
W 1993 w dawnym forcie uruchomiono nowoczesny zakład kremacji a w sąsiedztwie pierwsze w Polsce pole urnowe. [źródło: Wikipedia, 673563]
Przyroda
Pośród roślinności przeważa sosna, brzoza, topola, olcha i krzewy, w znacznej mierze posadzone w latach 40. XX w. dla umocnienia wydm. [źródło: Wikipedia, 673563]
